Ook zo blij met Pinterest? Een lust voor het oog, dat eindeloze meanderen door de talloze plaatjes. Zoeken op trefwoord en smullen van de visuele snoepwinkel. Sinds kort is de interface van Pinterest ietwat veranderd. Het ziet er nu nog overzichtelijker uit. Minder knoppen. De zoekfunctie werkt minstens even goed. Onder je profielnaam zie je nu de opties voor je account, instellingen, je pinboards en andere zaken. Het verbinden met andere Pinterestgebruikers is nu prominenter in beeld. Superhandig (nog steeds) zijn de geweldige online vindbaarheid door publiceren op Pinterest en de kinderlijk eenvoudige integratie in andere veel gebruikte social media platforms. Niks op af te dingen!
Zakelijke mogelijkheden
Maar ja, toch even over de zakelijke mogelijkheden van Pinterest. Ik heb ongeveer tachtig miljoen infographics over Pinterest ;-) (en #tig integraal uit het Engels vertaalde blogposts) gezien de laatste maanden. Hartstikke leuk allemaal die fancy schmancy plaatjes en meer of minder uit de lucht gegrepen cijfers, maar wanneer is Pinterest nu eigenlijk écht effectief voor jou, je project of je bedrijf?
Lees verder >>
Meer lezen
Vandaag las ik dat Google hun geweldige service Google Reader op 1 juli 2013 uit de lucht haalt. Ik weet niet hoe jij doorgaans op de hoogte blijft van actualiteiten op je vakgebied ("Nou, via Twitter! LinkedIn! Facebook! Nieuwsbrieven! Blogs! En zo! Ja toch? Niet dan!"), maar alle bronnen kun je zo glorieus gemakkelijk bij elkaar harken op één plek. RSS is nog lang niet dood, wat mij betreft. Ik gebruik het dagelijks. Het bespaart me tijd en levert me meer focus en geconcentreerd werken op. Geen overbodige luxe, in een tijd waarin je tóch al wordt overspoed met informatie (en ja, die informatiestroom moet je zelf temmen). Ik zie dagelijks alle gewenste berichten over social media, jeugdzorg (in het kader van WeesWijzer.nu), schaatsen en veel meer moois. Maar binnenkort is Google Reader niet meer. Mocht je Reader gebruiken: grasduin vooral naar alternatieven. Zolang die nog bestaan... *laat onheilspellende stilte vallen* Dus in het kort: ja, er is leven na Google Reader. Maar hoe ziet dat er dan uit? [lees verder]
Meer lezen
De laatste maanden reis ik nogal rond. Rond de jaarwisseling was ik in New York. Om vakantie te vieren en om de afronding van mijn boek 'Zo, nu ben je wees' te vieren (en om me te oriënteren op een handige manier om het boek in de VS uit te geven). Begin februari vertrok ik naar Cap d'Ail in Frankrijk om mijn tanden in een fijn social media project in de hospitalitybranche te zetten (dat was overigens niet het enige waar de tanden in gezet konden worden, wat een heerlijke keuken zeg). Aansluitend vloog ik naar Dublin voor een volgende stap in de boekmissie en om contacten te leggen met Ierse media. Wat gelukt is. Leerzaam hoor, het journaille werkt toch in sommige landen echt anders dan in Nederland. Ik leer ieder dag weer bij. Leuk al die reizen. Dankzij het alomtegenwoordige wifi kun je overal 'gewoon' doorwerken. Op vliegvelden, in café's, in hotels en bij AirBNB-hosts. Hartstikke fijn. Met werkdocumenten in the cloud kun je toch projecten door laten lopen. Dat is fijn voor je opdrachtgevers en fijn voor jezelf. Maar wat betekent het, en hoe doe je dat?
Meer lezen
De afgelopen weken is het druk rondom de publicatie van mijn boek 'Zo, nu ben je wees'. Het is in nogal wat media behandeld (o.a. op Radio 1 Dit Is De Dag, de Volkskrant (coverstory katern V, zie pagina's V1, V2, V3, V4), Algemeen Dagblad (p5, nationaal en regionaal, Trouw, RTV Rijnmond (tv nieuwsitem en radio) Glamour, Flair. En er staan nog wat publicaties op stapel. Ik krijg veel vragen van andere auteurs en PR-mensen hoe ik dat toch voor elkaar heb gekregen en of ik tips kan geven om hun boek in de media te krijgen. Of ik een 'checklist wil mailen'. Of ik 'een bureau heb ingehuurd en wat me dit heeft gekost'. Of ik andere boeken wil promoten. Dat soort vragen. Ik snap 't wel. In deze blogpost reageer ik - hopelijk uitgebreid genoeg - op deze vragen.
De boekpresentatie van het boek 'Zo, nu ben je wees' was bijzonder, hartverwarmend. Het was ook nódig. Niet alleen voor mij als auteur, maar vooral voor de tienduizenden minderjarige wezen en halfwezen die ons land telt. Niets is sterker dan een idee waarvoor de tijd is gekomen. Het idee was er al (WeesWijzer bestaat nu ongeveer 5,5 jaar). Nu is de tijd er dan ook rijp voor.
Meer lezen
Vrijdag 18 januari kwam mijn boek 'Zo, nu ben je wees' uit. Dit was de mooiste dag in mijn leven tot nu toe. Ik heb er even zorgvuldig over nagedacht, en ik kan zeggen dat het echt zo is.
Ik werd wakker om 6:07. Althans, zo laat begon de wekker te piepen. Zoals gewoonlijk (#zelfkennis) snoozete ik pakweg vier keer. Deze keer niet omdat ik het moeilijk vond om mijn bed uit te komen. Wel omdat ik zat te bedenken hoe ik in hemelsnaam een zaal vol dierbaren zou aanspreken over mijn boek 'Zo, nu ben je wees', zonder te breken bij alleen al de aanblik van hun vertrouwde gezichten.
Het was de eerste keer in mijn leven dat zoveel dierbaren in één zaal bij elkaar waren. Sommigen ken ik tientallen jaren, anderen korter. Sommigen had ik nooit eerder in real life gezien - maar heb ik toch een band mee. Sommigen hebben een rol gespeeld in delen van verhalen in mijn boek, anderen niet. Alle aanwezigen hebben een bijzondere betekenis voor me.
Meer lezen
Een tijdje geleden besloot ik het uitgeefproces van mijn boek zelf te doen. Ik was in gesprek met een uitgever, maar om royalty- en percentageredenen en omdat ik een andere visie op wat uitgeven eigenlijk zou moeten zijn (in dit tijdperk), besloot ik toch mijn eigen weg te gaan. Natuurlijk was ik gevleid en blij dat een uitgever geïnteresseerd was in het uitgeven van mijn boek. Het is toch een soort erkenning. Maar dus toch gekozen voor het eigenwijze pad. Natuurlijk gaat dat niet altijd van een leien dakje. Je moet veel regelen, bellen (lekker 1.0), pakketen papier via snail mail versturen (lekker 0.9), en allemaal losse contractjes, accounts en andere eindjes aan elkaar knopen. Zodat alles wél van een leien dakje kan gaan lopen. Al met al is het best overzichtelijk, maar je moet er dus wel even wat tijd in investeren. En ja, het is ook niet gratis. Maar met wat inventiviteit kom je 'n heel eind. En met de waardevolle tips van vriendinnen en kennissen die hun eigen ervaringen met zelf uitgeven met me deelden. Daar heb je dus écht iets aan!
Vandaag las ik via de Facebookpagina van kinderboekenschrijver Marcel van Driel een mooi artikel over de staat van het uitgeversvak (leestip!). Het artikel begint al heel herkenbaar met de stelling dat veel auteurs voor zelf publiceren kiezen om zakelijke overwegingen. [lees verder]
Meer lezen