Wat doe je als je Zoom-moe bent?

Een van de redenen van het succes van audioplatforms als Clubhouse is heel begrijpelijk en herkenbaar voor velen: je bent even niet in beeld, maar je bent met aandacht in gesprek. Niet omdat het de zoveelste (vaak door een ander) ingeplande meeting is, maar omdat je over een specifiek onderwerp in gesprek wilt met een ander, om er beiden beter van te worden. En aandacht gaat soms veel beter met audio dan met video. Niet altijd, maar in veel gevallen wel.

Door de coronatoestand werden we massaal gedwongen om via video te converseren vanuit huis. Gedwongen voor een camera zitten, vaak urenlang, vergadering na vergadering. Mensen willen er wel aan meedoen, al was het maar omdat de baas het wil, en men wil er ook nog wel patent uizien voor de camera. Maar niet de hele dag. Niemand zit erop te wachten om de hele dag bekeken te worden. We hebben er genoeg van. En dat is niet meer dan logisch.

De hele dag(!) in video calls zitten is wat het één op één vertalen van in real life kantoormeetings naar online meetings met veel organisaties heeft gedaan. Ik sprak gisteren iemand (tijdens het eendjes voeren buiten) die zeventien (17!) video calls had op één dag. Zonder pauze tussendoor. Twaalf video meetings per dag blijkt ook geen uitzondering. Eerlijk gezegd vind ik dat

  1. teveel. Niemand heeft de capaciteit om de hele dag scherp uit de hoek te komen of überhaupt op z'n best goede gesprekken te voeren. Your average Joe al helemaal niet, dus dit moet je jezelf en elkaar gewoon niet aandoen;

  2. het tegenovergestelde van creatief. Kun je echt niets anders verzinnen dan de tijd van velen urelang achtereen op te slorpen? Tijd waarin niet met aandacht geschreven, ontworpen, gemaakt, gedacht kan worden? Roof is het. Sommetje: 7 mensen in een wekelijks overleg van 2 uur (het gebeurt vaak). Dat is 14 uur overleg netto in totaal. Zonde van de tijd. Als je op afstand 80% via Slack of Trello of whatever kunt regelen, doe dat dan. Moet er gestemd worden of wil je een brainstorm, prima. Doe dan een meeting. Maar ga alsjeblieft niet de kantoorrituelen onveranderd doorvoeren in huiskantoren.

  3. respectloos. Ten opzichte van introverte mensen die gewoon wat langer en zorgvuldiger over dingen willen nadenken en later op iets willen terugkomen. of gewoon beter zijn in het voeren van maximaal drie gesprekken per dag, en tussentijds alleen maar met 100% aandacht en kwaliteit voor ogen iets willen maken en opleveren. Video is voor de klassieke extraverte types. Niet iedereen is zo. En nee, de camera uitzetten is niet goed genoeg. Bovendien piekt niet iedereen in productiviteit en focus op ieder moment van de werkdag.

  4. niet productief. Reistijd en koffiepauzes hadden nut: je kon even rustig overschakelen naar je eigen gedachten, en je mentaal even voorbereiden op de komende werkzaamheden of gesprekken.

Die hele videoroulette had overigens helemaal niet zo extreem doorgevoerd hoeven worden. Want je kunt met weinig gedoe je werk voorbereiden op Slack of Trello (of waar je dan ook je werk maar verricht en stalt met je team), en alleen beslissingen en korte inchecks bespreken in videoconferences. Maar ik hoor dus alle afgelopen twaalf coronamaanden voornamelijk verhalen over communicatief overbelaste professionals die op hun thuiskantoor een halve Zoom-burnout hebben. Klaar met de camera. Wegwezen, kijkend oog. Men wil in rust kunnen werken. Dat lijkt mij hartstikke gezond.

Want eerlijk is eerlijk: zie jij in je Zoom-meetings iedereen altijd helemaal patent en aandachtig in de camera kijken tijdens overleggen? En doe jij dat zelf? Men scrollt op telefoons, staart naar een document op een ander scherm, knikt af en toe, en zegt wat als het de beurt is. Maar de energie lekt weg als een malle. Energie die je had kunnen gebruiken om wél effectief te werken, en wanneer je klaar bent of even wilt overleggen, even via video (of via een andere weg) af te stemmen. En dan heb ik het nog niet over de nonverbale communicatie die soms nog wat meer te raden overlaat in online meetings. Niet iedereen heeft hier al voelsprieten voor ontwikkeld, en ook hebben we te maken met verschillende overlegculturen in diverse organisaties, met eigen gewoonten. Dus ook daartussen moet je schakelen. Het is allemaal nogal wat.

WAT KUNNEN WE DOEN?

We kunnen dit slimmer, ontspannener en minder tijdrovend organiseren. Ja toch? Let's do this. Want dit thuiswerkfeest gaat echt nog wel even duren. Ik vind dat ook niet erg. We hebben elkaar echter wel goed te behandelen, met welzijn voorop, naast de resultaten die we allemaal ook willen behalen. Hoe organiseer jij afstemming het liefst in je projecten? Heb je zelf invloed op hoe het wordt georganiseerd, of wordt van je verwacht dat je zonder morren bij alles aanschuift en overal ja op zegt? Beheer je zelf je tijd en je agenda, of wordt deze volgezet door anderen?

Neem regie waar dat kan. Jouw tijd tikt ook weg, deze krijg je niet terug. Zet in op wat je wilt en kunt bereiken, op de meest gezonde manier. Stel aan collega’s voor dat je ook via Slack of Trello je werk kunt doen, en minder vaak en vooral minder lang hoeft te vergaderen.

We weten al dat de coronasituatie een wissel trekt op de mentale gezondheid en stresslevel van heel erg veel mensen. Laten we dit niet erger maken, en kritisch kijken naar of het echt nodig is om al die videomeetings te houden, of dat het ook soms op een andere, slimmere, rustigere manier kan. Want het kán. Laten we goed voor elkaar zorgen. Daar helpt dit enorm bij.

 
 

ONTDEK ALLE BLOGARTIKELEN HIER.


DEEL DIT ARTIKEL VIA…