Het was een bijzondere week. Een prachtige week. Barack Obama is gekozen tot de eerste afro-amerikaanse president van de Verenigde Staten. Het is bijzondere mijlpaal, een die ik zeer bewust heb ervaren. Op de avond van de verkiezingsuitslagen zat ik, met nog een groep andere Rotterdammers, in de kleine zaal van de Rotterdamse Schouwburg. We vierden de Obama Victory Evening, al voordat de uitslag duidelijk was. Wij vonden namelijk dat geen andere uitslag de ware zou kunnen of mogen zijn. De avond stond in het teken van de mijlpaal en de beleving van deze hoognodige ontwikkeling. Culturele achtergrond, sociale positie, ambitie en geloof in een betere toekomst tekenden de avond. De nacht na die avond ben ik vrijwel de hele tijd opgebleven. Een beetje geradbraakt, dat wel, maar het was een te bijzonder moment om slapend te laten passeren. Met bewondering bekeek ik de speeches die Obama de afgelopen maanden heeft gegeven. Ik concludeerde dat Obama de eerste president is van wie ik daadwerkelijk geloof wat hij zegt. Al zal ik het vast niet altijd eens zijn met wat hij gaat zeggen in zijn termijn: geen gekunsteld gedoe. Wat een verademing. Obama heeft zich jarenlang een bruggenbouwer getoond. Iemand die naar overlappingen in meningen zoekt, niet de verschillen wil benadrukken. Eigenlijk het tegenovergestelde van alle polarisatie die de laatste jaren wortel schoot in deze wereld. Genoeg daarvan.
Een speech om te onthouden: de acceptatiespeech in Denver na zijn overwinning op Hillary Rodham Clinton.
Communicatief gezien vond ik deze presidentscampagne razend interessant. Wat deden de kandidaten goed, wat ging er mis? Laat ik het eens op succes- en faalfactoren beschouwen.
Wat deed McCain verkeerd?
De campagne van John McCain faalde door zeven (7!) cruciale factoren. Factoren die Obama ruimschoots getackled had.
1. TEAM. McCain's team hing als los zand aan elkaar. Er was verdeeldheid over de manier van campagne voeren. McCain wist geen eenheid te maken van zijn achterban, en wisselde te vaak van strategie. Dit maakte het een kwetsbaar geheel.
2. THEMA. Waar Barack Obama vanaf dag 1 het thema 'CHANGE' centraal stelde, startte McCain met een pro-Irakoorlog standpunt. Vervolgens schakelde hij over naar 'No Surrender' (wat eigenlijk al aangaf hoe hij ervoor stond ten opzichte van Obama), om daarna naar Obama's beproefde thema 'Change' over te schakelen. Too little, too late. En toen dat ook niet meer werkte, koos hij voor het ouderwetse moddergooien richting Obama. Tja, een kat in het nauw...
LEES VERDER...
De medewerkers van CERN mogen dan geeks zijn, ze hebben zelf gelukkig ook wel door dat de techniek ervan menigeen boven de pet gaat. En dat is geen schande. Een communicatiestagiaire bij CERN had dat ook door, en besloot op laagdrempelige wijze de essentie van de 
De meeste mensen in mijn netwerk weten wel dat ik een voorkeur heb voor open source software en webtoepassingen. Ik geloof nu eenmaal niet in monopolieposities in internetland. Wel in zelfredzaamheid en innovatie. Gelukkig is het fenomeen open standaarden ook in de onderwijsbranche aan het doorbreken. Via verschillende kanalen (goede-vriendin-W-de-hoofdredacteur, de onderwijsblog van Andre Manssen, een persbericht, mijn RSS-feeds) kwam mij ter ore dat de Onderwijsraad, het adviesorgaan voor de regering op het terrein van onderwijs, op 3 september het advies 'Onderwijs en open leermiddelen' heeft uitgebracht. Hoera! 
Nederlandse internetgebruikers zijn zich net ietsje anders gaan gedragen op internet,