Tijdens mijn presentatie over de Return on Investment van sociale media tijdens het Colin Social Media Seminar in Tilburg (dank voor het mooie compliment trouwens!) organiseerde ik via Twitter een speciale actie: BallonnetjeBingo. Real time social media. In real life én online. En het werkte wonderwel.

Mijn presentatie werd live gestreamd via internet en stond op het programma rond 17.00 uur. De ervaring leert dat op dit tijdstip men meestal al aan de netwerkborrel toe begint te raken. Omdat ik het onderwerp van mijn presentatie echt de moeite waard vond (en vind) en iedereen de kans te geven de inhoud goed tot zich te nemen, besloot ik de kijkers scherp te houden met een attentiespel. Ongeveer drie kwartier voor aanvang van mijn presentatie twitterde ik dat de eerste aanwezige tweep en de eerste streamkijker die een ballonnetje (in wat voor dan ook) zagen en hardop "BINGO!" riepen, een aardig prijsje zouden krijgen. Zo gezegd, zo gedaan. Er waren ongeveer 15 twitteraars in de zaal (circa 150 aanwezigen). Het is mij niet bekend hoeveel twitteraars de live stream hebben bekeken. Maar hoe dan ook: ze waren wakker! Hopelijk ook dankzij mijn presentatie. De twee prijswinnaars zijn @klaushoven en @Steven_vdE. Zij hebben - als het goed is - inmiddels hun welverdiende SiteCom presentatielaserpointer ontvangen via ouderwetse post.

Eens nadenken over volgende acties...

Wie niet op een onbewoond eiland heeft vertoefd de afgelopen week, weet dat het vierde kabinet Balkenende is gevallen. Wie ook nog eens een beetje sociaal actief is op internet, heeft het live meegemaakt op Twitter. Groen Links-boegbeeld Femke Halsema en parlementair journalist Frits Wester hebben ons in ieder geval real time op de hoogte gehouden. Laatstgenoemde twittert nog maar enkele weken, maar het enthousiasme is enorm. Femke Halsema organiseert zelfs de #twist, een feest voor twitteraars. Slimme timing (en ja, ik kom ook). Bovendien stelt ze regelmatig vragen en deelt ze ervaringen mee. Uiteraard niet alles. En dat is prima! Ik waardeer dat zeer. Want alles wat speelt, wordt gedeeld. Deal with it. Fijn dat de reguliere media ons favoriete platform ook omarmen. Het duurde even, maar dat héb je ook wat.

We wisten het al, maar de media krijgen er nu ook lucht van: Twitter gaat een rol spelen bij de verkiezingen. Sterker nog: dat doet het al. De val het kabinet is door duizenden op de voet gevolgd en verslagen via de hashtag #deval.

Ook interessant is dat politieke partijen steeds meer gebruik maken van sociale media om sentimenten in kaart te brengen, te peilen welke politieke voorkeur er heerst. Hiervoor is ook software ontwikkeld (maatwerk voor de partijen) die steeds beter wordt aangescherpt. Tijdens een bijeenkomst vorige week van de Social Media CLub in Amsterdam opperde iemand zelfs: "Eigenlijk zijn wij verder dan Maurice de Hond ooit was." Ik weet niet of dat zo stellig geponeerd kan worden, maar het is een feit dat vrijwel iedereen die op Twitter en LinkedIn zit, stemgerechtigd is. Sociale media vormen een mer à boire voor stemmingpeilers. Maar de exacte toepassing ervan is nog een proces, lijkt me. Ik hoor graag goede voorbeelden van initiatieven op dit gebied!

Het International Film Festival Rotterdam zit er weer op! Ik heb drie films gezien. Het is altijd een heerlijk evenement met mensen van over de hele wereld in mijn eigen stad. Een week met nieuwe beelden, nieuwe mensen, nieuwe ervaringen. En nieuwe ideeën! Want toen ik de Volkskrantbijlage over het Filmfestival opensloeg, viel me al snel een prachtig initiatief op: de mogelijkheid om voor 25 euro op de aftiteling van een film te komen. Bij wijze van crowdfunding van een independent film. Het idee in het kort: liefhebbers van arthousefilms kunnen voor het eerst co-producent worden. Je kunt hierbij belangeloos een filmproject steunen dat je aanspreekt. In ruil daarvoor kun je online de totstandkoming van de film volgen, krijg je 'm te zien tijdens de première op het filmfestival in 2011 en kun je de regisseur daar ontmoeten. Bij een minimale donatie van 25 euro kom je op de aftiteling te staan.

De sleutel tot het willen steunen van een project, dienst of individu is het vertrouwen dat er iets goeds, iets waardevols gebeurt met de donatie. Dat de inhoud klopt. Dat het kunstzinnig deugt. Dat het kwaliteit heeft. En dat bracht mij weer op dit idee voor het voortbestaan van bestaande Nederlandse kranten.

Ik heb er concrete ideeën over...

Vorige maand zong er iets rond op Twitter dat nogal stof deed opwaaien: de Twitteraar Van Het Jaarwedstrijd (#twvhj). Het aparte was dat ik pas halverwege de wedstrijd doorhad dat ik één van de genomineerden bleek te zijn. Ik ben namelijk niet zo van het stemmen (behalve politiek dan), sterker nog: TV-programma's waarbij je op al dan niet getalenteerde zangers, dansers en wannabe-musicalsterren kunt stemmen zap ik ook altijd bruut weg. Dus waarschijnlijk was het me ook om die reden niet opgevallen. Ik wist ook niet waar de wedstrijd ineens vandaan kwam. Maar men had het er wel over. Het bleek om een wedstrijd te gaan waarvoor Twitteraars elkaar konden nomineren en op een select groepje konden stemmen. De wedstrijd verbaasde me: hoe kun je nu beter of slechter twitteren dan een ander? Je twittert toch gewoon? Toch leefde het erg online. De meningen waren er enorm over verdeeld. Van heel positief tot zeer negatief. En dat is prima - want inherent aan Twitter...