2009: Champagne, kansen, Twitter, collega’s, liefde en “Si on chantait”

Tijd voor reflectie - en vooruitzien

Deze blogpost schrijf ik nu ik in de trein zit richting een hopelijk ontspannen Kerstavond met familie. Als ik zo luister naar het zachte gestommel van de trein over het spoot (ben eerlijk gezegd al blij dat 'ie rijdt in deze weersomstandigheden) passeren de hoogte- en dieptepunten van het jaar de revue in mijn gedachten. Ik voel me dankbaar en realiseer me dat er veel is om dankbaar voor te zijn. Met positieve blik ga ik 2010 tegemoet.

Zakelijk gezien was het een bijzonder jaar. Ik heb aan mooie projecten mogen werken met bijzondere mensen. Inmiddels kan ik van de collega's bij mijn grootste opdrachtgever EDG zeggen dat ze ook echt als collega's voelen. Bijzondere, veelzijdige mensen. Dat doet me erg goed. We zijn samen ook weer een nieuw zakelijk avontuur aangegaan waar ik de aankomende maanden meer over kan vertellen. Er wordt achter de schermen hard gewerkt aan de realisatie van iets heel moois. Ik heb weer enorm veel geleerd en heb me regelmatig laten verrassen door andermans talenten en inzet. Via mijn favoriete en uiterst waardevolle netwerk Twitter heb ik ook weer veel bijzondere, mooie mensen leren kennen. Daar zijn vriendschappen en samenwerkingen uit voortgekomen. Fijn en leerzaam. Waardevol.

Lees verder...

In de mooiste stad van de wereld (New York, New York) heb ik dit najaar mogen genieten van veel vakgenoten die het over social media hadden en de toekomst van het internet. Hoe leuk was dát! Over een prachtig onderwerp praten mét leuke mensen van over de hele wereld én ook nog eens op de meest bruisende plek op aarde. Ik was echt even hélemaal weg, wilde even de Atlantische Oceaan tussen mijzelf en mijn vrienden en bekenden voelen. Heb zelfs een paar dagen niet getwitterd (echt! En ja, dat viel me best een beetje zwaar, maar het was nodig). Heb in Manhattan genoten van nachtelijke wandelingen (mét flipvideo in de aanslag), The Blue Note, schaatsen in Central Park in de herfstzon, kunst, mooie ontmoetingen, Fifth Avenue...teveel op op te noemen.

Op privégebied was het ook een bewogen jaar. In mijn korte maar fijne zomervakantie heb ik in mijn (in deze zomer aangeschafte) cabrio door de Champagne kunnen toeren, liedjes zingend in de open lucht. Met Persol en sjaaltje was het genieten met “Venise”, Pour une flirt avec toi” en “Si on chantait...”. Een korte maar heerlijke idylle die me van Jupiter bij volle maan via een groene camping in de Franse middle of nowhere naar de kelders van Moët & Chandon brachten. En de eerste van een aantal flessen champagne heb ik kunnen delen met het lieve stel Maria en Leo. Fijn gezelschap met goede gesprekken over generaties, werk, levenskeuzen. Wat een weelde! Ook koester ik dierbare vriendschappen. Ik heb er een zekere mate van onvoorwaardelijkheid in mogen ontdekken. Mijn vrienden zijn me al jarenlang zo dierbaar.

Ook heb ik onverwachts de liefde weer mogen tegenkomen op mijn pad. Bijzonder en fijn, alhoewel van korte duur. Het heeft me wel weer herinnerd aan het feit dat ik ruimte voor iemand heb in mijn leven. En dat is ook een mooi besef en een goed gevoel. En verdriet en verlies zijn ook een vorm van geluk en symbolen van groei. Dus ik liet het los en we houden het vizier onbevangen open voor 2010. #nieuwerondenieuwekansen :-)

Ook merk ik zo bij het terugkijken op het afgelopen jaar, dat ik soms wat langer had mogen nadenken voordat ik iets zei. Heb in enkele gevallen mensen onbewust gekwetst door iets uit te spreken waarvan ik op dat moment niet besefte dat het kwetsend kon zijn. Dat was niet zo sensitief van me, en intoleranter dan ik mezelf had ingeschat (weer iets geleerd: ontwikkelpunt voor 2010). Doordat ik uit mijn eigen angst redeneerde. En angst is een slechte raadgever, weet ik al jaren. En toch glipt er dan soms zo'n mispeer doorheen. Voor wie het betreft: het spijt me werkelijk.

En al heb ik een bijzonder en goed jaar gehad...soms komen dromen ook wel 'ns niét uit. En als dat zo is, merk je na een tijdje (en soms is dat heel erg snel) dat Die Lauf Der Dinge niet voor niets is. Soms zijn teleurstellingen 'blessings in disguise'. In mijn geval was dat de droom om als schaatsreporter naar Vancouver te gaan als kroon op zeven jaar Schaatsreporter (je weet het wellicht, mijn hobby is langebaanschaatsen, zie www.schaatsreporter.nl). Ik wilde ter plaatse live bloggen, filmen, twitteren en de online communities mee laten genieten van alle schaatsgedruis. Dit was bijna gelukt, maar toch is het anders gelopen. En ik heb er werkelijk vrede mee. In februari zal ik er vast nog een traan om laten bij de televisie (of een grote lach bij de Elfstedentocht), maar ik weet in de basis dat het nu goed is zoals het is. En dat voelt goed. Wel gaat WeesWijzer, mijn MVO-kennisproject voor en over weeskinderen in Nederland, in samenwerking met Schaatsreporter.nl én een groepje mensen die weeskinderen een warm hart toedragen (én van schaatsen houden) een schaatssponsortocht organiseren. Hierover schrijf ik begin januari meer. Ik had dit in december al willen doen, maar door grote werkdruk en behoefte aan een beetje rust en ontspanning heb ik mijn actie uitgesteld. WeesWijzer heeft overigens veel goodwill gekregen in mijn netwerk. Zo heeft internetbedrijf Mangrove WeesWijzer het gebruik van een digitale werkomgeving beschikbaar gesteld. Ik heb er te weinig tijd aan kunnen besteden dit najaar. Maar goede voornemens zijn er niet voor niets, dus...2010.

Als ik zo terugkijk op 2009, kan ik concluderen dat het een bijzonder jaar is gebleken. Heb veel mogelijkheden gekregen om de talenten te gebruiken die ik van mijn ouders heb geërfd. En er is weer ruimte voor nieuwe ontwikkelingen. Er staan een paar mooie ontwikkelingen op stapel, ik houd jullie hierover op de hoogte. Rest mij jullie een welverdiende kerstpauze toe te wensen, met gezelligheid, warmte, stilte, geluk, blakende gezondheid, tevredenheid...en de wetenschap dat 2010 weer mooie nieuwe kansen biedt. Neem de rust, dat ga ik ook doen. Want al dat harde werken is prachtig, maar rustmomenten zijn soms te schaars. Neem het ervan. Ga ik ook doen. Tot snel. Heb het fijn en goed allen, geniet van het leven. :-)

Jojanneke