Minder brandstapels, meer lol in social media

Vero is een app die sinds 2015 in de AppStore rondzwerft. Vero werkt zonder algoritmen en wil zich mede hiermee onderscheiden van de creepiness van de overmacht van Instagram (en dus Facebook). Maar een zachte landing krijgt Vero niet in de online communicatie scene. Want dat gaat zomaar niet. My two cents.

Wie wat ziet, bepaal jij niet

Instagram en Facebook bepalen (eigenlijk moet ik 'bepaalt' zeggen, want Facebook is eigenaar van beide platforms) grotendeels wat jij op je timeline ziet, wiens berichten jou mogen bereiken en dus ook wat jouw gebruikerservaring is in jouw sociale kring. Facebook dicteert in zekere zin wie jij als je vrienden ervaart. Niet in eerste instantie, maar als je op de timeline - om welke reden dan ook - berichten en insta's van Fatima, Henk en Marjolein het vaakst ziet, mis je de berichten van Kate, Maaike en Jeroen. Omdat Facebook die minder, of helemaal niet, weergeeft. Terwijl zij wel tot je vriendenkring behoren. Je mag zelf in de marge voorkeuren aangeven. Bijvoorbeeld wie jouw berichten mag zien en wie niet. En wiens berichten je liever niet meer wilt zien, zonder de vriendschap te verbreken. Dat soort dingen. Die laatstgenoemde functies zitten ook in Vero; je kunt aangeven wie van je contacten een Acquaintance, een Friend of een Close Friend is. Op zich niets nieuws. Daarbij is Vero vooralsnog advertentievrij. Ook best fijn. En tegelijkertijd kan dat ook juist een van de bezwaren zijn. Wait, what?

Fijn advertentievrij, yay...oh wacht, ik wil verkopen

Adverteren op Instagram (en dus Facebook, want die is de eigenaar en je kunt cross-advertisen) is ronduit booming. Ondernemingen en eenpitters kunnen eindelijk zo vrij als een vogel verdienen aan internet, waar ze ook zijn. Een advertentievrij netwerk is evenzeer welkom. Want puur communiceren vanuit menselijkheid is toch heel fijn. Maar deze twee zaken kunnen niet samengaan. Per definitie uitgesloten. Adverteren doe je om te verkopen, en dit lukt beter bij de gratie van een groot netwerk, kwantiteit in contacten en vooral in potentieel relevant bereik. Als je gezellig persoonlijk communiceert op een niet-commercieel netwerk, is dat alleen maar mooi. Maar je verkoopt er niets. Dat is nog steeds geen probleem als je niets wilt verkopen. Maar als je én én wilt, wel.

En persoonlijk verbinden!

Persoonlijk communiceren doe je om te verbinden. Hiervoor heb je niet een groot netwerk nodig, hier gaat het met name om kwaliteit in menselijke waarden. Je kunt ook persoonlijk communiceren op een commercieel netwerk, dit gebeurt ook iedere dag op Facebook. Dit gebeurt iedere dag. Feit is alleen dat je de openhartige verhalen van je Facebookvrienden vaak niet ziet door dat algoritme. Ik zie bijvoorbeeld wél de persoonlijke verhalen van Ellemijn, Noor en Sabine. Maar ik kom die van Ferdinand, Kim en Mieke weer veel minder vaak tegen. En dat vind ik jammer. Dat is soms zelfs uitgesproken pijnlijk.

De tech-elite en de brandstapel

Het is eigenlijk altijd hetzelfde liedje als er een nieuw platform op het netvlies komt. Er is altijd het groepje tech-elite dat zich laatdunkend uit over de toch-best-wel-falende nieuwkomer die zich nog moet bewijzen om eventueel toch in de gratie van de elite te mogen komen.  "Vero had al meer dan twee jaar om de zaak op de rit te krijgen." "De app is glitchy, blijft vaak hangen. Dan haak ik af." "Vero won’t be the new Instagram because Vero sucks." Of nog voortvarender: "How to delete your Vero account". Hup, op de brandstapel met de newbie!

Het wordt overigens dringen op die brandstapel. Want er zijn ook mensen die 'nog steeds' op Vero zitten. Kan natuurlijk niet. De late adopters van het tech-proletariaat weten duidelijk niet wat goed voor hen is. De zieners van het interwebs weten wel wat goed voor hen is.

En dat is hoe innovatie in te vroeg stadium sterft...

De combinatie van tolerantie met stevige opinie wringt soms. Het is ook spannend om iets te promoten, openhartig uit te proberen voor de lol, en dat het dan niet goed uitpakt. Maar waarom zou dat slecht zijn? Ik denk juist dat experiment en doorontwikkeling, of juist het uiteindelijk loslaten van een idee door stappen in je ontwikkeling en in de idee-ontwikkeling juist inherent zijn aan innovatie. En creativiteit. En plezier. In mijn beleving is daar minder ruimte voor harde oordelen en afkraken. Maar vaak is juist de gedachte van 'voortschrijdend inzicht' al een brug te ver voor het onzekere deel van de elite (ze zijn niet allemaal zo hoor, maar je komt het wel hier en daar tegen). Want voortschrijdend inzicht zou iets zijn voor de late adopters, niet voor de pioniers. En pioniers zijn visionairs, voorspellen altijd en 'gaan af' als ze het niet niet bij het goede eind hadden...dus dan liever afkraken voor het gevaar om de hoek gluurt. Long story short: het zelfbeeld zit in de weg. Ego.

In mijn perceptie zijn pioniers mensen die ondanks welke risico's dan ook geloven in het in gang zetten van innovatie door experiment, plezier, creatie en doorontwikkeling, falen, zelfspot en herpakken. En dan alles nog een keer. In willekeurige volgorde. Wel met visie, maar de praktische uitkomt wijst zich nog wel uit. En te snel oordelen...zit dat hele proces gewoon akelig in de weg.

Degenen die initiatieven snel afkraken staan vaak zelf niet echt open voor feedback.

Zijn bang zelf te falen.

Vinden het gemakkelijker zelf te oordelen op basis van verworven positie.

In plaats zelf iets te maken, met alle risico's van kritiek van dien.

...tenzij je er zelf, heel moedig, anders in wilt staan.

"Kijk nou, een nieuw platform. Zouden er features in zitten die andere platforms kunnen gebruiken?"

"Hee wat leuk, een nutteloze functie, maar ZO entertaining. I like it."

"Jemig wat een mooie grafische interface. Blije ontwerpers, blije gebruikers."

"Beetje suf dat ik mijn username niet kan hanteren maar mijn volledige naam moet gebruiken. Maar hey, dan doe ik dat toch. Wie weet levert het me iets op dat ik nu nog niet weet."

"Misschien blijf ik maar een week, maar wie weet ontmoet ik gave slimme mensen die ook durven nat te gaan."

"Ik stuur ze een tip van mijn nerd-buurman, die weet die bug wel te repareren denk ik, wie weet kunnen ze gaan samenwerken."

"Wat was Ello een leuke side gig. Heb er leuke mensen door ontmoet, klus door gevonden en weer handige code trucjes geleerd."

Bijvoorbeeld.

Ik maak nog steeds gebruik van Facebook. En van Instagram. En van Vero (ook pas net). En van vele platforms meer. Ik gebruik platforms al naar gelang mijn eigen communicatiebehoefte, zowel zakelijk als privé. Wat trending is, interesseert mij eigenlijk maar beperkt. Iedereen heeft een eigen smaak. Eigen voorkeuren. En zo hoort het ook.

Minder brandstapels, meer lol. Minder schoolpleincommunicatie, meer apenkooien.