De invloed van digitalisering van ons sociale gedrag op het publieke domein

Leuk, die sociale media. Maar welke invloed hebben deze op de manier van je openstellen voor in real life situaties? En hoe verandert digitalisering van sociale interactie ons gedrag? Interessante kwestie, zag ik vanmorgen op Twitter. Auteur en filosoof Hans Schnitzler schreef een column over de gevolgen van onze sociale interactie en de gevolgen (in 'ons' gedrag) in het publieke domein en op straat, het OV en elders. En welke invloed Mark Zuckerberg (CEO van Facebook) hierop heeft. Ik denk dat Hans een punt heeft. Want herken je dit om je heen:

• ...iemand kijkt geërgerd als een conducteur naar de ov-chipkaart vraagt (al dan niet met geweld tot gevolg);
• ...iemand kijkt geërgerd als de koptelefoon af moet om te horen wat een ander wil zeggen;
• ...meer dan 90% van de mensen om je heen kijkt op zijn smartphone met het hoofd naar beneden;
• ...op je werk weet iedereen alles via Facebook, maar voert geen 1 op 1 gesprek meer;
• ...op straat ervaren mensen situaties door de cmaera van hun smartphone, maar ze kijken niet meer 'zomaar'.

Misschien weet jij nog wel veel meer voorbeelden. Het gaat me niet zozeer om het aantal voorbeelden. Maar wel om welke invloed dit heeft op onszelf. Op jouzelf. En mijzelf. Ik merk af en toe dat ik ook liever 'in mijn eigen bubbel' zit dan dat ik me openstel voor de wereld om me heen. Maar intussen kijk ik dan weer wel regelmatig op de timelines. Voor mezelf heeft dat iets te maken met doseren: ik wil zelf kunnen bepalen in welke mate ik interactie heb met de buitenwereld. Omdat er al zo ontzettend veel op jou, mij en iedereen af komt, op ieder moment van de dag. Het opvallende is dat ik merk dat al naar gelang ik langer bewust besluit minder vaak op de timeline te kijken (soms kijk ik een dag niet), ik dan ook dezelfde vorm van doseren toepas op mijn in real life contacten en de manier waarop ik me openstel voor andere contacten, buiten, op straat. Ik heb daar niet direct een mening over. Wel ben ik me ervan bewust. 

De andere kant van de zaak is (voor mij) dat ik op de momenten dat ik me wél openstel voor toevallige gesprekken en ontmoetingen, dit helemaal fijn is. Die momenten doen zich ook steeds vaker voor. Het is een doorgaand proces van balans zoeken.

Lees ook het boek 'Het Digitale Proletariaat' van Hans Schnitzler.