Publiek of presentator: wie valt het meest op?

Regelmatig kijk in naar De Wereld Draait Door (DWDD). Leuk programma, altijd actueel. Claudia en Matthijs presenteren op een leuke, charmant, levendige en spontane manier, wat toch knap is met een vaststaand format. Maar ondanks alle mooie onderwerpen en de leuke presentatie dwaalt mijn aandacht regelmatig af naar...het behang. Het publiek.

DwddWat zouden zij denken?

Iedereen die wel eens DWDD kijkt, weet dat na afloop van de uitzending een oproepje in beeld verschijnt: "Een aflevering bijwonen? Bel....[telefoonnummer]." Blijkbaar bellen veel mensen vervolgens om een plaatsje achter Claudia of Matthijs te veroveren. Veróveren, dat is het woord. Een journaliste van - als ik het me goed herinner - de Viva heeft ook ooit gebeld om een uitzending bij te wonen. Vervolgens kwam ze in een ware veldslag terecht. In het damestoilet was het een gekrakeel van belang, met gespreken die gingen over verliefdheid over Matthijs van Nieuwkerk. Een ander hot topic was de verdeling van zitplaatsen. Wie Mag Waar Zitten? Wie Is Leuk Genoeg Om Achter Claudia/Matthijs te zitten?

Er blijkt een echte castingmevrouw bij betrokken te zijn. Dat verklaart wellicht de soms wat al te blije portretjes aan de achtergrondmuur van DWDD. Zij zijn hip genoeg bevonden om in beeld te verschijnen. Sommige publiekzitters kijken zelfs zó starend gelukkig in de camera dat een gevoel van plaatsvervangende schaamte zich van mij meester maakt. Ik denk soms aan wat er mogelijk door die mensen heen gaat, wanneer ze in beeld zijn. "Wacht maar, binnenkort word ik zelf uitgenodigd!" , "Er zit toch geen spinazie tussen mijn tanden?" of gewoon "Hmm, morgen stoofpeertjes voor avondeten". Het gevoel van Zichtbaar Zijn is dus zo aanwezig dat er een castingmevrouw bij DWDD betrokken is. Ach, het oog wil ook wat. In één van zijn blogartikelen schreef blogger Mike ook hij bij tijd en wijle afgeleid raakt door het publiek, in zijn geval door vrouwelijk schoon. Stoofpeertjes, vrouwelijk schoon...zo heeft iedereen zijn afleidingsfactoren. 

Hoe gezellig het misschien ook mag zijn, deze gedachtengang heeft me ervan weerhouden om ooit zelf in dat publiek te gaan zitten. Want als ík al grappige gedachten toeken aan publiek, dan zal een ander dat zeker ook doen. Voor de actualiteit hoef ik het niet te doen: daarvoor bekijk ik het programma wel op televisie. Voor de airtime hoef ik het ook niet te doen. En toch vind ik het nog steeds leuk om naar het programma te kijken. Want het IS actueel. Er ZIJN interessante mensen te gast. En ik vind het vermakelijk behang in de vroege avond.