Berichten in SOCIAL MEDIA
Kunst en web - prima combi

Vandaag had ik het voorrecht om met de mensen van de Kunsthal (onder andere mede-tweep @femkeh) te brainstormen over web 2.0 - mogelijkheden in kunstland. En aangezien ik wat met kunst heb (heb gestudeerd aan de Willem de Kooning Academie, voordat de academie die naam kreeg overigens) en met webtoepassingen, trof dat nogal!

Trabant Ik vind het leuk om te zien dat zoveel uiteenlopende organisaties werken aan online positionering. Uiteraard deel ik niet alle bevindingen van de brainstorm...als het goed is blijkt dat binnen afzienbare tijd op internet! :-)

Wist je trouwens dat je een KunsthalJaarkaart kunt aanschaffen voor een lousy € 35? Geweldig, kun je nog eens spontaan binnenwandelen! En binnenkort ga ik ZEKER kimono's passen... En heb je een zwak voor Trabantjes? De Kunsthal is the place to be.

Meer lezen
Wat Twitter voor bedrijven kan betekenen

Regelmatig krijg ik van andere ondernemers de vraag: "Dat Twitteren van jou, wat levert je dat nu op? Netwerk? Vrienden? Ontspanning? Opdrachten? Omzet? Wat?". Vandaag geef ik antwoord op deze vraag in Sprout Magazine. En uiteraard licht ik hier nog e.e.a. toe. Journaliste Anne-Marie van Ommen interviewde me voor Sprout.

Twitteriswhatyouwantittobe

In het artikel zeg ik: "In Twitter zit veel goodwill. Mensen die je volgen hebben eenzelfde interesse. Het is een ideale proeftuin om ideeën te toetsen bij mensen die in dezelfde branche zitten." En zo is het! Het leuke aan Twitter is...dat het is wat jij wilt dat het is. Met andere woorden: jij maakt Twitter tot wat het is. En dat doe je met anderen. Door waardevolle (en soms zinloze) content te publiceren. Eigenlijk komt het op het volgende neer:

>> Als je content publiceert die anderen tot de verbeelding spreekt, dan maak je Twitter tot een inspiratiebron voor anderen.

>> Als je content publiceert die eigenlijk meer op koffieautomaatpauzepraat lijkt, dan maak je Twitter tot een ontspanningsmedium voor anderen.

Lees verder >>

Meer lezen
Men kwettert wat over Twitter

Als je nog niet wist wat Twitter was, heb je de afgelopen tijd het nieuws niet gevolgd, de afgelopen twee jaar deze blog niet gelezen kun je het hier lezen. Inmiddels ben ik bijna 'twitterjarig': sinds maart 2007 zit ik op Twitter. En het heeft me veel opgeleverd: leuke opdrachten, snelle nieuwsfeiten, gezellige twevenementen en meer vakkennis. Maar laat ik het daar even niet over hebben. Want Twitter is ineens verwikkeld geraakt in een publieke discussie: 'wie is er nu sneller met het nieuws'. Er worden zelfs venijnige stukken over geschreven. Mijn mening? Vorige maand vond ik het nog opvallend en bijzonder dat andere media (dan de reguliere) sneller kunnen zijn. Dus ook Twitter. Maar nu? Lekker belangrijk wie het allersnelst is. Veel interessanter is wat mij betreft het bredere nieuwsspectrum dat Twitter oplevert.

Het verschil in nieuwsperceptie kan ik weer eens uitleggen aan de hand van dit voorbeeld: vergelijk de nieuwsbeleving van de aanslag op de Twin Towers eens met het (ja, daar komt 'ie weer, voor het laatst wat mij betreft, want anderhalve maand geleden zwengelde ik het al aan) de vliegtuigongelukken in de Hudson en, recenter, op Schiphol. Ik herinner me als de dag van gisteren de beelden van de instortende Twin Towers, die als een soort mantra de hele dag door op televisie te zien waren. Hoe anders was het bij de recentere ongelukken. Ik keek niet de hele dag naar de televisie. Ik volgde wat men erover zei via verschillende media....

Lees verder >>

Meer lezen
Handig: de Twittergids!

Handig: twitteraars in communicatieland zijn nu ook in kaart gebracht in de CommunicatieTwitterGids! De TwitterGids is een initiatief van Michiel Berger, mede-oprichter van en hoofd Innovatie bij Nedstat. Michiel maakte verzamellijsten van verschillende categorieën. Zoals (dus) communicatie, marketing, innovatie, sport, journalist, webdesign, cultuur, financieel, ceo, overheid, onderwijs...en nog veel meer.

Ik zou trouwens meteen even die CommunicatieTwitterGids en de BloggerTwitterGids bekijken. Ook daar kom je me tegen. :-)

Handige links
>> http://communicatie.twittergids.nl
>> http://onderwijs.twittergids.nl
>> http://ceo.twittergids.nl
>> http://marketing.twittergids.nl
>> http://cultuur.twittergids.nl
>> http://financieel.twittergids.nl
>> http://overheid.twittergids.nl
>> http://sport.twittergids.nl
>> http://innovatie.twittergids.nl

Meer lezen
Verguisd en geprezen

Twitter. Jullie weten het, ik ben er dol op. Heb het al eerder gezegd: Twitter levert me kennis, contacten, plezier, evenementen, professionals en andere vreugd op. De laatste tijd zijn meer reguliere media op Twitter te vinden. Zij zijn nieuwsgierig (heel begrijpelijk en terecht). Of juist niet: er zijn er die Twitter verguizen, er van gruwen, het niet begrijpen of het simpelweg grote nonsens vinden. Omdat er bijvoorbeeld niet een krokant businessmodel aan hangt (wat mijns inziens ook helemaal niet hoeft. Menig twitteraar vindt dat ook niet hoeven. Echt niet.).

Een andere perceptie: sommigen vinden het 'vooral voor eenzame, egocentrische computermensen' en vinden het nodig hier stevige taal voor te bezigen. Het is toch bijzonder dat iemand na 1 dag een uitgekristalliseerde mening over Twitter heeft. Volgens mij is dat niet eens mogelijk. Waarom dit gebeurt? Wellicht is het gewoon wat frictie tussen de gevestigde media en de ontwikkeling van de vrije nieuwsgaring. Nieuwsfeiten tussen de prietpraatjes door. En wat is daar eigenlijk mis mee? En verschilt het eigenlijk wel zoveel? Hoe dan ook: Twitter wordt 'mainstreamer'. En dat zullen we weten.

En hoe merk je dat je stiekem verslaafd aan Twitter bent geworden? Als je onderstaand scherm ziet en je kunt niet twitteren dat Twitter down is. En op dit momenten is het misschien voor de media die Twitter nog niet begrijpen een heerlijk moment waarop het lijkt alsof Twitter er even nooit geweest is. Lekker rustig.

Aaarrghh

Soms gebeurt het dat media twitter zo grappig, boeiend of wonderlijk vinden dat er zelfs dure publicatiemillimeters (centimeters!) worden gespendeerd aan vinnige reacties in print. Op papier. Als reactie op bepaalde bevindingen. En reacties daarop. Waarom toch die nijd? Ach, it's part of the process, denk ik. Mij best. Er lijkt toch enige frictie tussen de reguliere wijze van nieuwsgaring (ANP, bronnen checken, schrijven, eindredactie, publicatie) en de burgerjournalistieke manier (meemaken, ooggetuige zijn, foto maken of twitteren, mening ventileren, publiceren). Op zich wel logisch dat dit niet zonder slag of stoot gaat. Maar goed, toch grappig dat men een persoonlijke actie nodig blijkt te vinden. Een heel stukje over hoe onbelangrijk ik ben en dat mijn blog zo onbekend is. Tja. Waarom schrijven ze dan over me in een eerder gepubliceerd stuk? Je gaat toch niet schrijven over mensen als je niet weet wie iemand is (of diegene volstrekt irrelevant vindt)? Hadden ze ook een mooie dure advertentie voor kunnen plaatsen. Zonde van de ruimte toch? Ach. We dronken een glas, we deden een plas...you get the picture. Er zijn tegelijkertijd ook relativerende berichten. Dus. Het doet me ook denken aan de internet-en-copyrightkwestie. Sinds enige jaren bestaat Creative Commons (zie linkerkolom). Dit is een manier om je werk te beschermen.

Sommige media gaan er juist wel slim mee om: CNN bijvoorbeeld (had ik al eerder aangekaart). Zij maken gebruik van burgerjournalistieke foto's om actueel beeld te kunnen publiceren bij nieuwsfeiten. Pragmatisch juist.

Dat is nu de kracht van Twitter. Ben je het er niet mee eens? Helemaal prima. Op Twitter is plaats voor verschillende meningen. Zoek je eigen peer! Twitter is uiteindelijk toch...wat je er zelf van maakt en wat je wilt dat het is. Zolang je bovenstaande prent niet ziet. Dat dan weer wel.

Meer lezen
Kennisuitwisseling over online campaigning

Kennisuitwisseling is een van de speerpunten van mijn invulling van het communicatievak. Die kennisuitwisseling kan via alle denkbare kanalen plaatsvinden. Online op sociale netwerken, in kenniskringen, vakgroepen, e-mail, wiki's, weblogs...en natuurlijk de good old in real life bijeenkomsten. Zoals gisteravond op het hoofdkantoor van GroenLinks. Twittergenoot Jaap de Bruijn is campagneleider van GroenLinks en nodigde me via Twitter uit om kennis over online campagne voeren uit te wisselen.

Hartstikke leuk natuurlijk. Ook andere online actievelingen waren van de partij, zoals Michel van Velde (directeur van OneShoe) en David Nieborg (docent Nieuwe Media aan de UvA), en ook enkele enthousiaste Obama-campagnemedewerkers die tijdens de campagne in Amerika werkten. Ik dacht eerst dat alleen Kirsten Verdel dat had gedaan, maar er blijken veel meer andere Nederlandse enthousiastelingen de oceaan overstaken voor het mooie doel. Blijkbaar was Kirsten de enige die er een boek over schreef (goeie actie, overigens).

Tijdens de bijeenkomst luisterden we naar de ervaringen van de campagnemedewerkers. Ik vond het leuk, bevlogen en inspirerend. Doel van de avond was het onderzoeken of we een slimme vertaalslag konden maken naar de Nederlandse situatie, voor GroenLinks in het bijzonder. LEES VERDER >>

Meer lezen
Aandacht op sociale netwerken: niet smeken!

Vandaag zag ik op de blog van Erno Hannink een leuke videopost van Loic le Meur. Centrale boodschappen: 1. bloggen kost tijd en moeite; 2. als je aandacht wilt op sociale platforms, dan moet je het zelf doen.

Ik vind het leuk om Le Meur zo uitgesproken zijn mening te zien geven. Ik herkende elementen namelijk wel, en ik ben blij dat door anderen stevig onder woorden wordt gebracht. Want wat gebeurt mij regelmatig? Veel mensen weten we inmiddels online te vinden. Afgelopen week ben ik zelfs de 'oppertwitteraar' genoemd in een artikel over Twitter. Of ik echt de oppertwitteraar ben, weet ik niet, want er zijn echt mensen die langer en nog intensiever op mijn favoriete netwerk zitten. Maar dat terzijde. Het gebeurt regelmatig dat ik per mail verzoeken krijg om over iets specifieks te bloggen of te twitteren. En soms zijn deze verzoeken zo direct dat ik ze eerlijk gezegd als een beetje irritant ervaar. Als het een onderwerp is waar ik zelf iets mee heb, dan overweeg ik altijd wel of ik het boeiend / relevant / leuk genoeg vind om over te publiceren. Maar soms zie ik het verband niet en heb ik geen behoefte te schrijven over iets dat ik al dan niet 'pusherig' krijg aangereikt. Het ergste voorbeeld vind ik wel die keer dat ik een bijeenkomst over bloggen had bijgewoond, en dat iemand in opdracht van een van de sprekers me platspamde (zes berichten via e-mail en twitter) met verzoeken om toch vooral OVER HAAR OPDRACHTGEEFSTER te bloggen/twitteren. Erg vervelend, want het laat dus ook zien dat deze en gene dat gesmeek zelfs uitbesteedt. Dit hoort in mijn beleving niet in de online communicatiecode. Bovendien dwing je er geen respect mee af. Integendeel. Ik dacht juist, hoe zal ik het zeggen, minder enthousiast over de spreekster. Dat was een kater!

Het slimste wat je kunt doen als je aandacht voor bepaalde onderwerpen wilt, is ZELF PUBLICEREN. Als je onderwerp boeiend is en interessant voor doelgroepen, wordt het echt wel opgepikt door degenen die wellicht langer bloggen en twitteren dan jij. Dus wat let je? Open een twitteraccount en/of blog, kijk hoe anderen zich gedragen en wees waardig. En zoals een twittergenote aanvullend aangaf: 'wees aardig!'.

Meer lezen
Yes We Can Cross Communicate

Ook zo genoten van de inauguratie van Barack Obama? Ik wel! De afgelopen week blogde ik al over de sterk veranderende manier waarop we met media en nieuwsvoorziening omgaan. Ik publiceerde enkele handige links om deze historische mijlpaal op een net even andere manier te beleven dan met Kleenex op de bank. En raad eens wat. Meer mensen kwamen op het idee om de links te gebruiken (misschien wel door deze blog?), want de wereld keek massaal naar de inauguratie. En via zeer diverse communicatiemiddelen. Welkom in 2009.

Barack Obama was waarschijnlijk de meest besproken persoon ter wereld, vermoed ik. Mijn favoriete online netwerk Twitter had meer dan het dubbele aantal twitterende mensen online gisteren. Bekijk voor de grap deze grafiek eens:

Twitterpeek

Er werd enorm gevarieerd gesproken over deze bijzondere man. En in alle talen. Al zat ik alleen thuis op de bank het evenement gade te slaan, ik voelde me verre van alleen. Integendeel. Ik voelde me verbonden met alle kijkende Twitteraars, alle kijkers van de CNN-livestream, alle televisiekijkers, alle radioluisteraars...kortom: iedereen die Barack Obama een een warm hart toedraagt.

Inaug1


Ik merkte overigens in het openbaar vervoer (ik wilde geen file riskeren) dat om 16.00 uur de treinen afgeladen waren. De eerste en tweede klas zaten vol: velen haastten zich naar huis om toch op tijd voor de televisie te kunnen zitten. Net als ik. Ik begreep dat tijdens het normale spitsuur nogal rustig was in treinen. Het verbaast me niets.

Ik wil nog even terug komen op mijn theorie van eerder deze week (dat de reguliere media het best lastig hebben met het veranderende medialandschap, en met name de SNELHEID ervan). Mijn theorie werd gisteren namelijk weer onderbouwd. Niet alleen door de prachtige crossmediale manier van het beleven van de inauguratie, maar ook door juist een niet te voorspellen nieuwsfeit: de medische condities van Ted Kennedy en Robert Byrd. Uiteraard kon niemand voorspellen wat er gebeurde, maar het duurde een eeuwigheid (okee, pakweg 25 minuten) voordat de Nederlandse pers er iets mee deed, er een artikel over publiceerde of er online iets over zei. Op Twitter wisten we allang in grote lijnen wat er aan de hand was. Want we maakten het mee via CNN, Twitter, het Facebook-kanaal en andere media. Het eerste kanaal dat er online iets over zei was de NOS. Maar dat was wel even wachten. En Ik berichtte er ook real time over. Nieuws deel ik nu eenmaal graag. En nu ben ik (bij wijze van spreken) de eerste om alle media te omarmen, maar gisteren zag ik ook een zwak punt pijnlijk belicht worden: Wikipedia. Op deze encyclopedische wiki stond kort na het incident met Ted Kennedy op zijn wikipediapagina dat hij tijdens de lunch na de inauguratie van president Obama was overleden. ZEER PIJNLIJK, aangezien Ted, zoals wij allen weten, nog leeft. Een kwartier later was de informatie aangepast, maar het kwaad was al geschied: internetland had het al gevonden. Vreselijk! Maar snel...dat was het wel. Dit benadrukt maar weer het belang van een kritisch redactioneel oog in deze hausse aan informatie. Maar voor mij blijft als een paal boven water staan dat het bijzonder is om je zo verbonden te voelen met zoveel mensen tegelijk als gisteren. Op straat, op televisie, online.

En de website van het Witte Huis? Die was gistermiddag prachtig op tijd aangepast!

Inaug3

Meer lezen
Inauguratie Barack Obama en ander nieuws: crossmedia style!

Er is een enorme verschuiving in nieuwsland gaande. Ik heb het nu even niet over het zware weer waar de gedrukte pers mee in verkeert, maar over de snelheid van nieuws. En u bent daar deel van. Samen met miljoenen anderen. De vraag 'Waar was jij toen [vul willekeurig bijzonder nieuwsfeit in] gebeurde?' krijgt ineens een heel andere betekenis.

Ik vermoed dat veel mensen zich nog wel herinneren waar ze waren en wat ze deden toen de Twin Towers instortten, toen president Kennedy werd neergeschoten, toen de eerste man op de maan landde en toen Pim Fortuyn werd vermoord. En recenter: waar u was en wat u deed toen Barack Obama werd gekozen als president van de Verenigde Staten van Amerika. Als je mensen vraagt waar ze waren, hoor je vaak antwoorden als 'Thuis voor de televisie', 'In de supermarkt', 'Op mijn werk' of 'In de file met de radio aan'.

Jimdavidsonhudsonplanecrash Deze week konden we allemaal zien hoe een vliegtuig in New York een noodlanding moest maken in de Hudson. Ik las er het eerst over op Twitter. Vervolgens laadde ik de website van CNN, waar direct een goede live stream te zien was. De meningen die ik op CNN zag (interviews met slachtoffers en ooggetuigen) werden real time aangevuld met meningen van ooggetuigen en nieuwsdelers op Twitter. Ooggetuigen en bloggers deelden direct zelfgemaakte foto's van de vliegtuigcrash op fotosites als Flickr.com en via de fotoservice van Twitter. Pakweg een uur zagen we pas de eerste nieuwsmelding op de Nederlandse televisie en hoorden we het op de radio. Een minder stressig voorbeeld: het natuurijs in Nederland van de afgelopen tijd. En wat te denken van deze fantastische ijslink? Ik zou er niet aan moeten denken dat het niet zou bestaan.

Proef op de som: nieuwsfeiten deze week

Hoe blijft u sneller dan het licht op de hoogte van nieuwsfeiten? Probeert u deze week onderstaande links maar eens. Direct op de hoogte van de inauguratie van Barack Obama? Yes You Can.

>> DINSDAG: De inauguratie van Barack Obama:
- Relevante updates op Twitter:  HIER, HIER en HIER;
- Foto's van de / met betrekking tot de inauguratie (als je er zelf bij bent, kun je ook deelnemen!), en ook hier;
- De inauguratie op Facebook (van CNN);?
- De berichtgeving door BreakingNewsOn over president Obama.

Cnnobama

>> DE HELE WEEK: De oorlog in Gaza (behoort hopelijk snel tot de geschiedenis!):
- Relevante updates op Twitter;
- Berichten van een Palestijnse moeder IN Gaza (bijzonder!);
- Foto's van Gaza (let op: kan schokkende beelden bevatten).

De kunst van het vinden
U bent dus, nog voordat het Journaal redactie voert, al op de hoogte van wat er speelt. Mensen delen verschillende percepties op hetzelfde moment. Het is aan u om te kiezen waar u het mee eens bent. Wanneer u zelf uw nieuws selecteert en ontdekt, betekent dit in feite dat u uw eigen nieuwsredacteur bent. Dit heeft voor- en nadelen. Het betekent namelijk onder meer dat u een grotere verantwoordelijkheid draagt voor uw eigen mening- en beeldvorming; er is immers geen redactie die nieuws voor u selecteert.  De betrouwbaarheid van gepubliceerde nieuwsfeiten moet u daarom checken voordat u er al dan niet mee aan de slag kunt gaan. 'Feiten' zijn immers van verschillende onofficiële en officiële bronnen afkomstig. Bovendien zijn de nieuwsberichten die u op deze wijze vindt, meestal voorzien van meningen, in tegenstelling tot berichten uit officiële nieuwsbronnen.

Maar ik vind het wel eigenlijk zo verfrissend dat het nu mogelijk is om tegengestelde meningen te zien. Zonder vertraging. Deze ontwikkelingen bieden de prachtige mogelijkheid om nieuws te beleven in verbondenheid. Dus we kunnen stellen dat de gevestigde persorde het er best lastig mee heeft. Maar hoe vindt u de juiste links om op de hoogte te blijven? Alles valt of staat bij de formulering van goede zoektermen. Slim zoeken is zeer 2009 en zal steeds meer terrein winnen. De vraag 'Waar was jij toen dat-en-dat gebeurde (vul nieuwsmijlpaal X in)?' wordt ineens vaker als volgt beantwoord: 'Ik zat op Twitter en wist alles op het moment dat het gebeurde. Ik kreeg nieuws van ooggetuigen. En o ja, ik zat op mijn werk / in de metro / thuis / (vul locatie X in). Dus ik kan nu alvast bedenken dat ik woensdag zal zeggen: 'Ik zat op Twitter en op de site van CNN te kijken naar de inauguratie van president Obama'.

Steeds meer reguliere pers zien het belang van deze crossmediale manier van nieuws delen en kiest voor Twitter. EenVandaag bijvoorbeeld. En dagblad De Pers. En NOS Teletekst en NOS Digidesk. Want online weten we nu eenmaal veel eerder wat er speelt. Wat ik ook boeiend vind, is dat de website van CNN steeds meer en vaker gekanaliseerd nieuws en achtergronden biedt voor speciale evenementen. Bekijk deze themapagina bijvoorbeeld eens. Voor diverse doelgroepen interessant: van de inauguratiespeech van president Obama tot de jurken van de alle first ladies. Wat ik ook zo bijzonder en slim vind: CNN struint het net af naar foto's die individuen uploaden op internet. Bijvoorbeeld een foto van onafhankelijk fotograaf Jim Davidson. CNN  gebruikte die na toestemming op de CNN-site. Briljant. Ook de New York Times pakt het handig aan en heeft zelfs een speciale 'user generated photo'-pagina voor de inauguratie van Barack Obama ingericht. Zeer 2009, en erg perfect.

Nu maar hopen dat het internet het niet begeeft dinsdag.

Meer lezen
De toekomst van kranten

Maandag was in De Volkskrant te lezen dat er een adviescommissie komt die hulp aan noodlijdende kranten gaat onderzoeken. Deze commissie wordt voorgezeten door Elco Brinkman. Veel kranten lijden enorme verliezen door een sterk teruglopend aantal abonnenementen. Veel lezers kiezen vaker voor nieuwsvoorziening via internet. De commissie moet bezien hoe kranten geld kunnen gaan verdienen met internet, en hoe informatie op internet zou kunnen worden beschermd. Ook wordt bekeken hoe buitenlandse kranten omgaan met deze problematiek.

Krant Tja. De tijd van nieuws via internet is onherroepelijk. Papieren kranten zullen vermoedelijk altijd wel blijven bestaan, maar de snelheid en constante actualiteit van internet blijken velen toch te verkiezen boven de knusheid van het krantenpapier. De vraag is alleen in hoeverre informatie daadwerkelijk afgeschermd kan worden. Wordt dat dan een soort kartel van verenigde kranten, met embargo op nieuwsfeiten tot een bepaald tijdstip en verplichte betalingsconstructies voor leden en lezers? Met ingekorte artikelen als teaser? De vraag is of dat haalbare kaart is (dat is dus aan de commissie om te bezien). Want het 2.0-tijdperk biedt ons een schat aan actualiteiten, inclusief meningen en reacties op deze feiten. Met grotere betrokkenheid van lezers. Ik betwijfel ten zeerste of lezers interesse hebben in het afsluiten van een internetkrantenabonnement. Ik vermoed dat de gemiddelde internetgebruiker (mijzelf incluis) niet zoveel geduld heeft. Lees verder >>

Meer lezen