Een tijdje geleden besloot ik het uitgeefproces van mijn boek zelf te doen. Ik was in gesprek met een uitgever, maar om royalty- en percentageredenen en omdat ik een andere visie op wat uitgeven eigenlijk zou moeten zijn (in dit tijdperk), besloot ik toch mijn eigen weg te gaan. Natuurlijk was ik gevleid en blij dat een uitgever geïnteresseerd was in het uitgeven van mijn boek. Het is toch een soort erkenning. Maar dus toch gekozen voor het eigenwijze pad. Natuurlijk gaat dat niet altijd van een leien dakje. Je moet veel regelen, bellen (lekker 1.0), pakketen papier via snail mail versturen (lekker 0.9), en allemaal losse contractjes, accounts en andere eindjes aan elkaar knopen. Zodat alles wél van een leien dakje kan gaan lopen. Al met al is het best overzichtelijk, maar je moet er dus wel even wat tijd in investeren. En ja, het is ook niet gratis. Maar met wat inventiviteit kom je 'n heel eind. En met de waardevolle tips van vriendinnen en kennissen die hun eigen ervaringen met zelf uitgeven met me deelden. Daar heb je dus écht iets aan! Vandaag las ik via de Facebookpagina van kinderboekenschrijver Marcel van Driel een mooi artikel over de staat van het uitgeversvak (leestip!). Het artikel begint al heel herkenbaar met de stelling dat veel auteurs voor zelf publiceren kiezen om zakelijke overwegingen. [lees verder]