De menselijke vaardigheid tot communiceren blijkt toch écht vaak boven de geautomatiseerde variant  te gaan. What happened? Ik mailde Erno Hannink pakweg een maand geleden een berichtje via de chatfunctie van Skype. Nu zoek ik wel vaker contact met vakgenoten en andere netwerkgenoten, het is immers mijn werk als communicatieadviseur! Deze keer wilde ik wat kennis uitwisselen over MobielBreedband, één van de blogs waar Erno bij betrokken is. Ik vernam een hele tijd niets van Erno wat me toch wel wat verbaasde, als die-hard online communicator. Maar vandaag ontving ik ineens (ploeink!) een antwoord van Erno. Hij bleek mijn Skypebericht vandaag pas te hebben ontvangen! Hier kon Erno niets aan doen: het was een foutje van Skype. Het is maar goed dat er geen vital information in stond, geen zaken van leven of dood. Maar toch. Misschien toch maar weer wat intensiever e-mailen. Of in ieder geval Skype blijven gebruiken om te BELLEN, niet om te chatten! Lang leve de blogs, zeg maar.

Gek genoeg bleek de site van Skype  eigenlijk al enigszins voorbereid op storingen, als ik zo kijk naar het aantal HELP-functies. Die 'deep breath' (zie plaatje) heb ik dan ook zeker genomen. ;-)

Ik ben eigenlijk wel benieuwd of meer mensen zo'n vreemde bokkensprong met Skype hebben meegemaakt. Het heeft wat mij betreft wel iets van een breedband internetverbinding die wat al teveel heimwee heeft naar het tijdperk van de postduif...

Erno Hannink schreef ook een entry over dit voorval op zijn blog.

Bewaar deze pagina in Del.icio.us

Voordat je start met het invoeren van maatschappelijk verantwoord ondernemen is daar uiteraard een reden voor. Deze kan voortkomen uit je eigen geweten, een gevoel van verbondenheid met je medemens en omgeving, marketingwinstwaarden of de normen en waarden die tekenend zijn voor het bedrijf waar je werkt. Vervolgens ontstaat de behoefte om vorm te geven aan deze waarden, die uiteindelijk weer hun weerslag hebben op de maatschappij. Ik denk dat als je oorzaak-gevolg in deze kwestie bekijkt, je op deze volgorde uit komt:

1. Je eigen gevoel van verantwoordelijkheid
2. de waarden van het bedrijf
3. de principes die het bedrijf aanhangt
4. (de ontwikkeling of verkoop van) producten en diensten die aansluiten op deze waarden en principes
5. inmenging in de maatschappij

Dit betekent dus dat alles valt of staat bij de behoefte zelf vorm te geven aan intrinsieke waarden. Wanneer deze ontbreken, is de implementatie van maatschappelijk verantwoord ondernemen 'slechts' een marketinginstrument. Dit is niet heel verschrikkelijk, maar het zal uiteindelijk wel blijken in je bedrijfsvoering - en dat zal je klant of opdrachtgever niet ontgaan! Kies dus altijd, al dan niet vanuit intrinsieke waarden of marketingstrategie, voor een maatschappelijk doel dat dicht bij jezelf of het karakter van je organisatie ligt! Vraag je werkelijk af: wat betekent maatschappelijk ondernemen voor jóu? En wat betekent het voor je organisatie? Welke ontwikkelingspunten zijn relevant? Interne bedrijfsvoering? Bewust beleggen (PGGM bijvoorbeeld)? Neem je verantwoordelijkheid voor je visie. Je kiest uiteindelijk zélf waar jij maatschappelijk in wilt investeren.

Bewaar deze pagina in Del.icio.us

Maatschappelijk verantwoord ondernemen. Je hoort er steeds vaker over. In de VS wordt al gesproken van een trend, een hype. De indrukwekkende film van Al Gore heeft hier ook zeker grote invloed op (wie geen dvd-speler heeft of niet in het Engels wil lezen kan hier terecht). Maar de ingrijpende klimaatverandering is -wat mij betreft- te ernstig om het tot hype te bombarderen. We kunnen het ons eenvoudigweg niet permitteren om het te behandelen als ware het een rage, iets van voorbijgaande aard. Want een klimaatverandering is niet iets tijdelijks. Om verder verval tegen te gaan (voor zover wij dat werkelijk kunnen) is een mentaliteitsverandering nodig die niet alleen getuigt van betrokkenheid, maar ook van verantwoordelijkheid. Ik zie de omschrijving ‘maatschappelijk verantwoord ondernemen’ als een mentaliteitsverandering.

Een indrukwekkend plaatje - een confronterende waarheid.

De SER definieert maatschappelijk verantwoord ondernemen als volgt:
“Het bewust richten van de ondernemingsactiviteiten op lange termijn waardecreatie in drie dimensies: markt (het economisch rendement), mens (de gevolgen voor de mens, binnen en buiten de onderneming) en milieu (de effecten op het natuurlijk leefmilieu)."

 Het Ministerie van Economische Zaken stimuleert het bedrijfsleven tot verbetering op dit vlak. Ook grote organisaties, bijvoorbeeld internetbedrijf Yahoo!, nemen mooie initiatieven om hun steentje bij te dragen aan een beter klimaat. Voor mij persoonlijk geldt die verantwoordelijkheid uiteraard voor de klimaatverandering. Maar niet alléén voor de klimaatverandering. Ik richt me ook op de verbetering van de situatie van weeskinderen. Niet in de laatste plaats omdat ik zelf op jonge leeftijd weeskind werd, en mensen om me heen vond die mij kansen boden - die ik dankbaar aangreep. Kansen om me te ontwikkelen. Om de best mogelijke versie van mezelf te kunnen worden. Nu, jaren later, geef ik graag die kansen door aan kinderen die hier nú behoefte aan hebben. Kansen voor hen om zich te ontwikkelen, inhoudelijk en sociaal. Om een solide economische basis te vergaren. Om de best versie van zichzelf te kunnen worden. Zodat zij…uiteindelijk weer kansen aan anderen kunnen bieden.

Wat beteken IK hier in?
Ik probeer bij te dragen aan het vergroten van kansen voor anderen door een vast percentage van mijn omzet te doneren aan goede doelen die zich op deze thema’s richten. Ook ben ik me momenteel aan het beraden over manieren om iets meer te doen dan alleen financiële middelen doneren. Ik ben bijvoorbeeld op zoek naar een initiatief dat zich richt op weeskinderen in ons land. Ik heb daar al wel ideeën over, wanneer deze concreter worden laat ik daar zeker op deze blog meer over weten. Voor wie dit leest en er een concreet idee over heeft: schroom niet om hier even contact op te nemen!

Morgen volgen enkele concrete suggesties en tips voor bedrijven die concreet aan de slag willen met het principe maatschappelijk verantwoord ondernemen.

Bewaar deze pagina in Del.icio.us

Als corporate (en sport-)bloggie die graag aan vergelijkend warenonderzoek doet op het gebied van, well, op ieder gebied, is het soms nodig om webpagina's te vertalen om de boodschap te begrijpen. Immers: als je werkt op thema's die wereldwijd leven en mensen boeien (maatschappelijk verantwoord ondernemen bijvoorbeeld!), betekent het dat een wijdere communicatieblik noodzakelijk is. En nonverbale communicatie is helaas onvoldoende vertegenwoordigd. Vodcasts lenen zich nu eenmaal niet altijd voor liplezen. En plaatjes kunnen dan vaak meer dan duizend woorden zeggen, maar soms zijn duizend woorden niet voldoende. Vertalen bleek dus de enige korte termijnoplossing. Nu spreek ik in de regel vloeiend Engels en ben de taal machtig, maar de groep Engelstaligen die Nederlands spreken is ietsje minder breed vertegenwoordigd.

Ergo: ik heb online webpaginavertaal-tools getest. Ik heb Babelfish (product van Altavista) en WorldLingo aan mijn kritische oog onderworpen. Doe er je voordeel mee! Aangezien ik éérst wilde weten hoe men in andere talen deze Eosblog leest, besloot ik mijn blog in het Engels te vertalen. Dit resulteerde in een uitgelaten lachsalvo mijnerzijds. De vertaalresultaten varieerden wel. WorldLingo deed er aanzienlijk langer lang over dan Babelfish om de pagina te vertalen, bovendien staakte WorldLingo de vertaalopdracht tot twee keer toe. Babelfish was vrij snel, maar vertaalde niet ieder woord. Korte Engelse samenvoegingen (it's en dergelijke) bleven staan of werden ongewenst ingevoegd. Babelfish was wel snel én staakte de opdracht niet. Ook was de vertaling iets beter leesbaar dan het resultaat van WorldLingo. Het zijn wel beide teksten geworden die snel en diagonaal gelezen moeten worden om de strekking te kunnen vatten. Bedrijfsnamen worden ook vertaald (Juniper - Jeneverbes), dat maakt het lezen soms wat moeizaam - maar wél grappig. Eos' advies voor het vertalen van webpagina's is dus: gebruik Babelfish. Dei Engelse woorden tussendoor zijn we als Nederlanders tóch al gewend. Lees en huiver (klik op de plaatjes, worden vergroot in nieuw scherm).

Vertaalresultaat van een willekeurige entry van Eosblog door Babelfish.

Het resultaat van de vertaling door WorldLingo.

LinkedIn heeft een corporate blogger aangenomen, Mario Sundar. Het bedrijf heeft nu dus ook echt de stap gezet naar direct contact met de doelgroep. Good move! Dat mocht ook wel, als netwerkorganisatie! Dit is immers toch echt iets anders dan professionals aan elkaar laten linken. De blog ziet er nog niet echt superontwikkeld uit (1 entry), maar het ontwikkelen van een blog is ook een proces.

Ook uw Eos-bloggie is alweer een tijdje aangesloten op LinkedIn. Ik zal ook af en toe een reactie achterlaten op hun corporate blog. Goed voor de blog-vibes in de blogosfeer.

Het is tijd voor het vervolg op mijn vorige entry over de voordelen van corporate webloggen: nu komen wat handige tips aan de orde. Doe er je voordeel mee!

1. Moedig bezoekers aan tot reageren.

2. Maak het gemakkelijk voor bezoekers om zich te abonneren op je berichten via RSS.

3. Probeer berichten, indien mogelijk, visueel te presenteren. Ondersteunend beeld helpt je communicatieboodschap.

4. Wees scheutig met links in je berichten. Meer links betekent meer bezoekers, betekent dat je boodschap breder bekend raakt.

5. Houd berichten kort en bondig: pas je schrijfstijl op het web aan. Toch een langer bericht? Gebruik tussenkoppen. Een 'krokante' tekst leest nu eenmaal veel prettiger dan een lap ambtelijk grijs.

6. Eveneens wat betreft reacties: menig zakelijke overeenkomst is beklonken door een bericht dat wel gelezen is, maar waar niet op gereageerd is. Dit is hét bewijs dat blogs één middelen in crossmediaal communicatieverkeer is. Het voegt toe, het vervangt niet. Dit geldt ook voor markten: de markt is ook een dialoog. Er is vraag, aanbod, er zijn meningen, stellingen, feiten...behandel een blog als zodanig.

7. Geef je mening! Ventileer niet alleen koude feiten! De krant lezen kunnen we allemaal, daar draagt een blog niets aan bij.

8. Gebruik geen corporate lingo; daar heb je je corporate brochure en je website voor. Een blog is tweerichtingsverkeer, taalgebruik zonder jargon of reclameboodschap is op een blog veel geloofwaardiger. Onderschat dit niet. Je praat mét je lezers, niet alleen tégen ze.

9. Schrijf met regelmaat. Minimaal twee keer per week.

10. Houd je statistieken in de gaten. Je kunt nagaan waar je lezers vandaan komen, vanaf welke site ze naar jouw blog klikten, enzoorts. Staar je er echter niet blind op: bezoekersaantallen zeggen niet alles. Stel: als 500 mensen per dag je blog bezoeken, kan het zijn dat slechts 50 mensen vinden wat ze zoeken. Bekijk dus ook of je gericht voor je gewenste doelgroep schrijft. Effectiviteit en bezoekersaantallen moet je matchen, in perspectief zien.

Deze week heb ik Google Zoekgeschiedenis ingeschakeld. Het is een op zich zeer handige functie, die e in één overzicht je hele zoekgeschiedenis in beeld brengt. Inclusief plaatjes, linkadressen, je gekozen zoekwoorden, the works. Ik vond het eerlijk gezegd best confronterend. Google heeft wel een héél goed geheugen! Het is overigens erg handig dat je ooit gevonden linkjes niet meer kwijtraakt: je track record blijft bestaan. Ik kwam op het idee Zoekgeschiedenis in te schakelen door een entry van blog-goeroe Robert Scoble. Je vindt hier Google Zoekgeschiedenis. Je kunt het inschakelen nadat je bent ingelogd met je Google account.

En mocht je ooit nog iemand tegenkomen die iets niét online kan vinden, kun je hem/haar hiernaartoe verwijzen. Dat zal ze leren!

Corporate blogs zijn effectieve marketinginstrumenten. Niet zozeer om direct acquisitie te plegen of leads te vormen, wél om een genuanceerder beeld van je organisatie te schetsen dan advertenties ooit zouden kunnen. Er zijn talloze redenen om een corporate blog te starten voor je bedrijf.

Enkele redenen om actief te gaan (bedrijfs-)bloggen zijn:

• effectieve zoekmachinemarketing: stijg in Google!
  
• een blog is een direct communicatiekanaal
• bouw aan een sterk merk
• het kanaal om jezelf als een expert op je vakgebied te presenteren
  
• relatiemarketing: netwerken
  
• PR-instrument: reputaties worden online gemaakt, gebroken en gered! Je kunt dus maar beter op het netvlies van je bezoekers staan.
• een blog geeft je organisatie een menselijk gezicht en brengt hierdoor je zakenpartners nader tot je. Dit vergroot je waarde voor afnemers van je diensten.
• je lezers kunnen je merkambassadeurs worden.
• je bouwt een informeler contact met je doelgroep op.
• je kunt je blog gebruiken voor experimenten: laat proefballonnetjes op bij je doelgroep en doe hiermee waardevolle marktkennis op.
  

Nog een paar interessante cijfers op een rij:
51% van de journalisten lezen regelmatig weblogs.
28% van de journalisten vertrouwen op weblogs voor hun dagelijkse informatievoorziening.
41% van de journalisten bezoeken in ieder geval eens per week een aantal blogs.
55% van de journalisten zien het lezen van blogs als deel van hun dagelijkse taken.

No Blog, No Glory!

SPOCK! Dit is in dit geval niet de scherp-geoorde bleekgroenige Star Trek-held van weleer, noch een kinderarts uit de seventies. Neen, dit is de nieuwste netwerkfeature op internet. Het is nog een beta-versie, en je kunt er uitsluitend gebruik van maken als je ervoor wordt uitgenodigd (maar dat kun je aanvragen!). Net als destijds met Gmail, zeg maar.

Spock is een tool waarmee je mensen kunt zoeken. Iedereen kan een profiel aanmaken en voorzien van allerhande gegevens (nu niet meteen bang worden), zoals foto's en de geboortedatum. Nog geiniger: je kunt mensen taggen en deze tags al dan niet bevestigen. Voorbeeld: Bill Gates. Hij staat getagd als 'geek'. Je kunt dan beoordelen of je dat al dan niet waar vindt, en dit toevoegen aan het profiel. Al met al een leuke tool, nog wel terecht een beta. Ach, kijk zelf even op dit toelichtende filmpje wat je er van vindt! Ik hoor graag je reactie. Spock was in ieder geval op de Web2.0-beurs in San Francisco (waar ik helaas niet bij was) de meeste geliefde nieuwe internettoy. Blijf ook op de hoogte via de SpockBlog (waarom heb ík die naam niet verzonnen!?).

Op de Web2.0-beurs zijn ook nog een aantal andere nieuwe hitjes gelanceerd, bekijk hier het filmpje dat de top vijf toelicht.

Deze week kocht ik een beker sinaasappel-mango-banaansap op het Centraal Station in Leiden. Ineens viel me de enorme hoeveelheid reclameboodschappen in mijn blikveld op. Nu ben ik daar in principe wel op getraind als communicator en grafisch ontwerper, maar ineens stond het me enorm tegen. Ik besloot alle reclameboodschappen te tellen die zich in mijn blikveld (hoofd niet draaien) bevonden. Ik kon de sapbar zien, de broodjeswinkel, in de spiegel zag ik de kiosk, de drogist. Na zorgvuldig tellen kwam ik op 46. 46! Reclameboodschappen!

Alsof de duvel er mee speelde verwees Marco Derksen op zijn blog naar de film 'Kapitaal' (2005, maar toch tijdloos) tegen dat verplichte kost voor reclamemakers (én eh, tégenstanders van reclame!) is. De movie is een mooie productie van kunstenaars Thom Snels en Ton Meijdam van Studio Smack, in opdracht van De Beyerd in Breda. Het verbeelde preciés wat ik dat moment bij de sapbar ervoer. Checken die movie!

Video: Capital

Maatschappelijk ondernemen. Groen beleggen. Duurzaam bouwen. Ecologisch verantwoord consumeren. Ik lees er veel over en ik vind het een goede zaak. Ik compenseer inmiddels mijn vliegreizen, ik verkies papieren zakjes boven plastic, ik heb een adoptiekip, ik gebruik dierproefvrije cosmetica, ik heb kennis genomen van Al Gore's An Inconvenient Truth...maar toch bleef het daar de afgelopen tijd bij. Ik wilde méér doen, iedere dag, maar niet meteen huis en haard achterlaten en helpen in de rimboe. Maar hoe kon ik dan wél mijn steentje bijdragen? Ineens wist ik het: Bewust Bloggen! Waarom niet doen wat je goed kunt én bijdragen aan een betere wereld? Hierbij beloof ik dan ook het volgende:

Hierbij beloof ik dat ik tien procent van de opbrengst (omzet) over mijn inkomsten als corporate blogger af zal dragen aan initiatieven en goede doelen die zich inzetten voor een beter klimaat, een beter milieu, een betere wereld. Het goede doel wordt gekozen in overleg met mijn opdrachtgevers.

Wie goed doet...werkt met plezier. Het voelt nú al beter!