Twitterjarig: 'updating my blogs'

Een nieuwe lente! Dat betekent in mijn geval ook dat ik vandaag voor de zevende keer Twitterjarig ben. In 2007 twitterde ik 'Updating my blogs at home. :-)' En dat is precies wat ik ook vanmorgen doe: updating my blogs. Wat dat betreft lijkt er niet veel veranderd. Maar de realiteit is dat er wel degelijk dingen zijn veranderd. Twitter (en andere platforms) hebben het voor mij mogelijk gemaakt dat ik iets kon ontwikkelen dat nog niet bestond. Iets dat nu inmiddels vier jaar bestaat. Social e-learning over social media en online strategieontwikkeling. Dat dat idee nu (deels) ook door anderen wordt ontwikkeld, kan ik als een compliment zien. Laat ik dat dan voor het gemak ook maar doen. ;-) Inspiration is what makes the world go 'round. Maar even terug naar Twitter. Iets over mainstream, over zeuren en over Monty Python.

De afgelopen 7 jaar schreef ik iedere keer op 20/21 maart (de statistieken zijn daar niet helemaal duidelijk over, iets met tijdverschil of zoiets - but then again, who cares) een blog over hoe fijn ik Twitter vond. Wat overigens nog steeds het geval is. En over hoe het blauwgevederde fenomeen door de jaren heen veranderd is. Mainstream werd. En hoe mensen daar soms wat sikkeneurig van werken, mijzelf incluis. Maar dat iedere ontwikkeling gepaard gaat met dat soort emoties. Wanneer de eerste sentimenten van nostalgie wortel schieten, weet je: het is mainstream. "Weet je nog...", "Vroeger, in de eerste tijd van Twitter was het net een huiskamer...", "Inmiddels hebben de BN'ers Twitter overgenomen...". Dat soort emoties. Die emoties hadden 'we' in 2009 al wel. Maar aangezien dat inmiddels ook vijf jaar geleden is, vind ik dat het gezeur nu wel voorbij mag zijn. Dit geldt wat mij betreft ook voor degenen die iets later zijn aangehaakt. Want laten we wel wezen: zeuren is namelijk best wel suf.

Sociale media zullen altijd in continue verandering verkeren. Om de simpele reden dat menselijke, sociale interactie ook altijd in een dynamiek plaatsvindt. Altijd in ontwikkeling. Mensen groeien, kiezen paden, vinden vrienden, nemen afscheid van mensen, gaan weer door, vinden andere mensen die passen in hun levensfase, hun hobby's, hun werk. Met al het menselijke, beperkte gedrag dat nu eenmaal bij ons bestaan hoort. We zijn allemaal uniek, en eigenlijk maakt dat besef ons allemaal identiek. "You Are All Individuals. You don't have to follow me. You don't have to follow anybody." En ook dat fenomeen hoort bij mainstream. It's the way of the world. 

*twittertaartjes trakteert* #slingers