Inderdaad, Twitter is geen old school journalistiek. En wat dan nog?
Het is inmiddels een golden oldie: de discussie of Twitter al dan niet journalistiek pretendeert te zijn. Bloggers en het journaille vallen soms gepassioneerd over elkaars "ja, want" en "nee, maar"'s. Wat mij betreft is de discussie an sich een zinloze. Het zijn namelijk volstrekt verschillende zaken. Twitter is een medium waar je - inderdaad - razendsnel op de hoogte kunt zijn van actualiteiten. En nee, hier zit inderdaad geen hoofdredactie achter, geen redactieformule, en al helemaal geen driedubbele controle van vermeende feiten. Nog even los van het criterium 'kwaliteit'; journalistiek richt zich op het feitelijk correct weergeven van feiten en gebeurtenissen. Bloggers en twitteraars kúnnen dat ook doen, maar dat hóeft níet. Dat betekent dat sommige tweets inderdaad journalistiek verantwoord zijn, als je deze kwalificeert volgens journalistieke maatstaven. Maar gelden de journalistieke maatstaven, zoals deze sinds mensheugenis worden toegepast, nog wel? Is het criterium nog wel 'drie keer controleren voordat je publiceert'?
In deze gedachte vond ik online een medestander, Brian Solis. Op zijn blog schreef hij: [lees verder]
"The reality is that news no longer breaks; it tweets. Some 200 million people learn about breaking events as they happen, triggering a network effect that demonstrates the reach and velocity of social physics. The human network is becoming a force, a distribution network that rivals traditional newswires.The question is, is Twitter journalism? If we define journalism as the reporting of news, then yes, it qualifies as a new form of journalism. With every new iterative update, social graphs transform into a highly organized information distribution system that resembles an Amber Alert network for the social Web—with far greater speed, reach, impact, and resonance. To deny it is to deny the voice of humanity."
Interessant voorbeeld, Amber Alert. Want stel je voor. Als je de snelheid van Twitter zou missen, zou je 24 uur na een ontvoering van een kind wellicht in de krant lezen: "Kind vermist. Oproep: wie heeft dit meisje gezien?", of erger: "Vermist kind dood gevonden in greppel". Terwijl de snelheid van sociale media de krantenkop misschien wel zou kunnen voorkomen. Omdat iemand direct de oproep zou kunnen twitteren en wellicht het vermiste meisje mogelijk sneller zou kunnen traceren. Snelheid versus de traagheid van drukwerk en driedubbele controle.
Er staat online een video gepubliceerd van @RoelReport (Roel van Leeuwen, journalist van het Noordhollands Dagblad). Aanrader voor twijfelende journalisten.
Wat vind jij belangrijker? Snelheid? Kwaliteit? Sluit het één het ander uit? Does it matter? Na vier jaar twitteren word ik nog regelmatig verrast door nieuwe toepassingen van Twitter. That matters.