'Twitteren': woord van het jaar

Degenen die mij een beetje kennen, kunnen zich voorstellen dat ik met een tevreden grijns de koppen snelde. "Woord van het jaar: twitteren". Ik vind dat uiteraard hartstikke terecht. Niet alleen omdat Twitteren een hype is geworden - want eerlijk gezegd dat Twitter al maanden beyond the hype is. Ik zit nu pakweg twee jaar en acht maanden op Twitter. En het heeft mijn zakelijke, hobby- en privéleven veranderd. Drastisch.

Hoe heeft Twitter mijn leven zo veranderd? Wel, het begon dus in maart 2007, toen ik mijn NY Corporate Blogging Trip voorbereidde. Ik ontdekte Twitter toen en zag dat menig New Yorker er al op zat. Dat was precies handig, want ook enkele mensen die ik al lang wilde ontmoeten zaten er al op. Op dat moment merkte ik dat het een ideale drempelverlager was. Contact leggen was nog nooit zo gemakkelijk en ontspannen. Binnen een week stond mijn New Yorkse agenda vol. Bij thuiskomst zette ik het Twittergebruik voort. Op dat moment waren er nog niet zo heel veel twitteraars, maar dat veranderde wel na een aantal maanden. En een jaar later was de eerste TwitNick (picknick voor twitteraars in het Vondelpark) een feit. Toen was twitter nog zo bizar nieuw dat zelfs de pers er op af kwam. Niet precies wat ik bij een picknick had voorgesteld, maar goed. Gezellig was het wel. Sindsdien is Twitter ook een prachtig platform voor het vergaren - en gunnen! - van werk gebleken. Menig deadline heb ik met behulp van collega's op twitter kunnen halen. Vriendschappen zijn ontstaan door Twitter. Ook in mijn hartenland had het - okee, een blauwe maandag, maar toch een grote - invloed. En ook worden zieke tweeps bezocht in het ziekenhuis, Sintpresentjes geloot en feestdagen gedeeld. En dat is fijn.

Vorige week heb ik drie dagen een twitterpauze genomen. Om een indruk te krijgen wat dat voor impact op mij heeft: voor mij is dat zo ongeveer vergelijkbaar met drie jaar niet bellen (lees: stuipend van de zenuwtrekken op de badkamervloer liggen met een iPhone zonder Twitter-programma, haha) ;-) Maar waarom koos ik daar dan voor? Ik blogde er al eerder over: ik wilde even de volle omvang van de Atlantische Oceaan tussen mijzelf en Nederland voelen. Ik was vorige week bij de Web 2.0 Expo in New York. En ik wilde even helemaal wég zijn. Weg van bekenden, weg van vrienden, weg van het dagelijks leven in Nederland. En daar is in mijn geval Twitter onlosmakelijk mee verbonden. Ik moest dus even 'cold turkey' gaan. Wat trouwens best even verfrissend was.

Wat zou het woord van 2010 worden? 'Ontvrienden'? 'Hervrienden'? ;-)