Blogstress: web 2.0 kinderziekte?

Vorige week las ik in De Pers een artikel over blogstress. Het werd omschreven als een nieuwe webtrend. Hm, bij trends heb ik toch eerder een beeld van positieve ontwikkelingen. Misschien is het wel goed te omschrijven als een kinderziekte van the Next Web (term die ik aansprekender vind dan web 2.0).

Bloggers willen een vaste en aanwassende trouwe groep lezers, maar dit brengt natuurlijk verwachtingen met zich mee, die voor sommigen als een zware verplichting kunnen voelen - en dus stress veroorzaken. Voor mijzelf is dit gelukkig niet aan de orde. Ik ben een uitermate happy blogger, zeg maar. Ik ben dan ook gezegend met een niet aflatende inspiratiestroom, dus voor mij voelt het niet als verplichting. Natuurlijk krijg ik ook wel eens berichtjes van lezers (al dan niet via e-mail) met de vraag wanneer ik weer een nieuwe poll publiceer, of een nieuwe checklist voor het één of ander. Ik ervaar dit slechts als enthousiasme van mijn lezers, wat mij juist weer positief stimuleert om nieuwe items te ontwikkelen.

Onlangs kreeg ik een mailtje van iemand die zich verbaasde over het feit dat ik vrijwel dagelijks nieuwe entries plaats op Schaatsjournalist, mijn weblog over schaatsen. Ik hoef daar niet eens mijn best voor te doen: het nieuws dient zich toch wel aan, en anders ga ik zelf op pad om achter leuke schaatsfeitjes te komen. En een mening heb ik altijd, dus dan is een blogentry snel geboren. Mijn bezoekcijfers zijn wel een aardige weerspiegeling van mijn blogplezier: ook in de zomer heb ik een aardige schare dagelijkse bezoekers. Sommige komen ook uit Heerenveen (lang leve de statistieken-analysetools), dus het zijn ook nog eens bezoekers met kennis van (schaats)zaken.

Voor de echte heavy duty-bloggers (meer dan 10.000 lezers per dag) kan het stresspeil gemakkelijker oplopen. De belangen zijn groter, de lezerschare met constante behoefte aan nieuwe berichten ook. Onderwijsblogger Willem Karssenberg is zo'n heavy duty blogger. Heel onderwijsland houdt zijn entries over ict in het onderwijs nauwlettend in de gaten. Toen ik bij ISPwijzer werkte scande ik zijn blog ook dagelijks. Hij meldt zijn lezers eerlijk: "Kortom lezers, maak je geen zorgen dat ik er de brui aan geef, maar gun me af en toe een kleine adempauze. Soms heb zelfs ik die nodig!" Ik denk dat dit een goed advies is voor iedereen die af en toe last heeft van blogdruk of stress van welke aard dan ook. Give yourself a break!