Klimaatneutraal ondernemen is niet simpel - maar dit pleit ons niet vrij
Onlangs las ik in een entry op Sprout's GoodBlog over wat het precies betekent als je klimaatneutraal produceert. Paul Tienkamp, de schrijver van het artikel, stelde zichzelf eerlijke vragen als basis voor zijn analyse. Is klimaatneutraal produceren een modekreet? Wat is klimaatneutraal produceren eigenlijk? En hoe bereik je het? Tienkamp onderscheidde vier concrete stappen: energie besparen, energie opwekken, groen energie inkopen en compensatie van verbruikte energie.
Ik vond het wel goede vragen, en besloot ze voor mezelf te beantwoorden. Nu heb ik het als adviseur natuurlijk ietsje gemakkelijker dan de gemiddelde olieraffinaderij, ik belast het milieu logischerwijs minder. Toch realiseer ik me dat vele kleintjes één hele grote maken, en dat dit dus ook consequenties voor mij heeft. Nu heb ik al eerder te kennen gegeven dat ik mijn vliegmijlen compenseer, dubbelzijdig printjes maak en klimaatbewust boodschappen doe. In mijn bedrijf is het nog niet eenvoudig om alle lekken boven water te krijgen als het CO2-uitstoot aangaat. Het is immers niet gemakkelijk te doorzien wat nu wél en wat nu niét het klimaat belast op de lange duur. Ik heb geen bedrijfsauto, dus dat scheelt. Ik huur incidenteel een auto voor bezoeken aan bedrijven die ongemakkelijk met het openbaar vervoer te bereiken zijn. Ik denk dat ik maar eens op zoek ga naar een overzicht van alle acties die men kan ondernemen om klimaatneutraler te werk te gaan.
Over klimaatneutraal gesproken. Ik hoorde gisterochtend dat binnen vijf jaar (2012) een paar jaar de New Yorkse taxi's allemaal hybride auto's moeten zijn. De Ford Crown Victoria's van nu zijn dan allemaal vervangen. In 2009 moeten alle taxi's ook minstens 1:13 rijden. Daar kijk ik wel naar uit, al was het maar om de wat frissere lucht in de stad. Burgemeester Bloomberg gaat ervan uit dat dit de broeikasgassen met 30 procent terug zal brengen. Ik zal er tijdens mijn werkreis volgende maand nog geen profijt van hebben, maar ik zal er wel met een postieve, groene blik de stad doorkruisen.
Mijn Schiedamse (butengewoon goede) chocolatier komt uit de VS, en was erg verbaasd dat de New Yorkse cabs allemaal 'groen' zouden worden. "Marr geel ies toch die echte taxi-color?" merkte ze onbevangen op. It made my day.