Iedere communicatieadviseur, redacteur en journalist heeft er mee te maken: teksten afstemmen op de doelgroep. Wanneer je een tijdje in dienst bent bij een werkgever, of uitsluitend voor een enkele branche werkt, ontstaat vaak een soort standaard toonzetting. Een manier van schrijven waarvan je zeker weet dat deze op een goede manier landt bij je doelgroep. Je gebruikt soms jargon (of juist niet), hebt de aanspreekvorm gestandaardiseerd...en voor je het weet is het opstellen van een tekst een kwestie van starten-en-lopen. Maar is dat eigenlijk wel zo wenselijk? Verras je jezelf eigenlijk nog wel?

Sinds een paar jaar ervaar ik de luxe van het bedienen van diverse branches. Dat houdt je scherp en laat je continu inleven in je opdrachtgevers en de verschillende (!) doelgroepen. Een woningstichting heeft andere doelgroepen dan bijvoorbeeld de Rotterdamse haven. Of de doelgroep van een stijlvolle kledingwinkel of damastspecialist. Of HET mediabedrijf voor het onderwijs.

Gistermiddag was ik op de Nationale Onderwijs Tentoonstelling (de NOT) in de Utrechtse Jaarbeurs. Altijd leuk, want ik kom altijd wel bekenden tegen. Uit vroeger tijden en van vandaag de dag. Bijvoorbeeld communicatieadviseur Astrid van de Kerkhof van Zint, communicatiedieverbindt. en onderwijskundige Marieke van Osch van Move. EDG heeft de gehele beursperiode een grote stand met leuke features als de Covermodelwedstrijd van de Prima-tijdschriften, supergoede koffie (gezet door echte barrista's) en ander vermaak. Ook leuk: minister Plasterk kwam langs op de EDG-stand en besloot spontaan op de foto te gaan voor de Covermodelwedstrijd. Leuk! Ik trok meteen mijn Flip Mino en filmde the making of de coverfoto. Het filmpje en het verslag vind je op de website van EDG.

Verder was het erg leuk om bepaalde merken terug te zien. De NOT is wat dat betreft toch soms ook een reisje langs Memory Lane. Zo zag ik Loco weer. Loco! Dat geweldige spel met blokjes en cijfers met briljante grafische patronen die tonen dat je je opdracht al dan niet goed hebt voltooid! Inmiddels is de verpakking van Loco wat meer van de 21e eeuw, maar gelukkig is aan de kern niets gedaan: een slim spel voor slimme kids. Echt super. Ik vond het echt machtig als ik alle sommen had opgelost, dat het toetje dan de opgeloste grafische puzzel was. Ik had een leuk gesprek met DE Loco-man van de uitgever. Mijn positieve gevoel bij het spel komt hij uiteraard dagelijks tegen. Zo ontzettend veel mensen hebben immers met Loco gespeeld!

Het is december. Dat betekent voor mij dat ik een onweerstaanbare behoefte krijg om nieuwe plannen te maken voor het komende jaar. Bij het maken van nieuwe plannen en plannings is het altijd van belang om terug te kijken naar de doelstellingen van het bijna afgeronde jaar. Zijn deze uitgekomen, overtroffen, of is er aanleiding voor bijsturing? Er is veel gebeurd met Eos Communicatie, en ik denk dat ik 2008 als zakelijk succesvol mag beschouwen. Nieuwe opdrachtgevers, gevarieerde projecten, aandacht in de media...en dat alles gaat gepaard met een grote dosis werkplezier. Mijn keuze om sommige workshops minder te geven, heeft me een goed gevoel opgeleverd, en ook meer projecten die beter bij me passen.

Deze week ga ik eens goed werken aan mijn jaarwensen voor 2009. Wat wil jij bereiken aankomend jaar?

Voor mij was 2007 een bewogen jaar. Zakelijk en persoonlijk veel ontwikkelingen. Al met al is 2007 een bijzonder jaar gebleken. Ik zal niet de top 10 van 2007 maken: daarvoor verwijs ik een ieder naar andere bloggers en nieuwskaternen. Het jaaroverzicht van RTL Nieuws is wel aardig. Toch wil ik wel wat zaakjes tegen over elkaar zetten. Zoals...

Joris vs. 'GPD-gate'
Al las ik het pas in 2007 in plaats van het jaar van verschijnen 2006; "Het zijn net mensen" van Joris Luyendijk vind ik een lichtpunt. Veel journalisten, filosofen, boeren en buitenlui beamen zijn perceptie van wat journalistiek ís, en hoe mediamanipulatie (of media'perceptie') beeldvorming beïnvloedt.
Dit weekend kaartte ook filosoof en nrc.next-redacteur Rob Wijnberg het onderwerp aan in zijn artikel "De wereld zonder waarheid...zou weleens onze redding kunnen zijn" in NRC Handelsblad (katern Opinie & Debat van afgelopen weekend). Ik wil hier, als dieptepunt, een ander journalistiek euvel melden, dat eigenlijk een blamage schetst van mijn vak (communicatieadvies). De GPD-affaire. Ministeriële voorlichters bleken een slordige 350 keer op de server van de GPD (hun voormalige werkgever!) gesnuffeld te hebben, op zoek naar te verwachten artikelen over het Ministerie van Sociale Zaken. Dieper kun je niet zinken. Nu ja, dat kán misschien wel, maar een aanrader lijkt het me allerminst. Zeg maar.

IJs en...ijs
Verder zie ik als hoogtepunten het natuurijs van 21 en 22 december, en de exponentiële groei van bezoekers op Schaatsreporter.nl. Ik heb hier geen dieptepunt tegenover te zetten. Misschien de verlate opening van Flevonice, maar goed: het is open, dus niets te klagen.


Web 2.0 vs. Bokito
De doorbraak van web 2.0-tools zie ik als een hoogtepunt. Ik maakte er al enige tijd gebruik van, en mijn Twittermaatjes houden me ook scherp. Wikipedia, Flickr, Vimeo, YouTube, Google Labs, Facebook...en ga zo maar door. Doet me goed! Leuk om te zien dat de tooltjes nu ook gemeengoed worden onder niet-nerds en andere vakspecialisten. Is 'YouTuben' eigenlijk al een werkwoord? Veel leuker dan het nieuwe woord 'Bokitoproof'. Die aap heeft er ook niet om gevraagd. Ha, en nu hij tóch ter sprake komt: Bokito! Dat is toch wel het dieptepunt van 2007. Voor die dame is het zielig...maar voor Bokito misschien nog wel veel erger. Bokito is zo ongeveer mijn buurman, ik woon immers in Rotterdam. Met afgrijzen las ik zaterdag in de krant dat een arts de gebeten dame had geadviseerd maar weer eens bij Bokito op bezoek te gaan. Dat deed ze. De aap ging volledig door het lint. Wanneer leren we het nu? Laat die aap met rust! Ik ben vóór een ander nieuw woord: 'Bokito-antistalkmaatregel'. Die aap is ook toe aan vakantie, na al die commotie.
*** UPDATE 2 JANUARI 2008: Bokito bleek niet door het lint te zijn gegaan bij het weerzien van de dame. Lees meer hierover. ***

En verder...
Verder zijn er zoveel hoogte- en dieptepunten over dit jaar te melden...dat ik daarvoor liever het NOS en/of RTL Nieuws jaaroverzicht bekijk. Voor mij persoonlijk en professioneel heb ik wel een paar hoogtepunten. In willekeurige volgorde:
>> Schaatsreporter.nl is een succes, en geeft me nog iedere dag veel plezier;
>> Eos Communicatie loopt goed;
>> Een nieuw label gelanceerd: 'Blogging For Good';
>> Plezier gehad met veel leuke opdrachtgevers;
>> Vriendschappen hebben zich verdiept;
>> Nieuw concept 'WeesWijzer' gestart, wat in 2008 echt vorm gaat krijgen;
>> Gemerkt dat positieve eigenschappen van mijn ouders in hun kinderen doorgroeien;
>> Fantastische werkreis naar New York voor mijn werkzaamheden als corprorate blogger gemaakt!;
>> MVO geïmplementeerd bij Eos Comm. en aangesloten bij MVO Nederland (mooie nieuwe site hebben ze!);
>> Eindelijk gelezen hoe het verhaal van Harry Potter afliep;
>> Heerlijk genoten van ijs op de slootjes.

En die paar dieptepunten... Ach, dieptepunten. Van Joris Luyendijk heb ik begrepen dat ook dieptepunten relatief zijn. 't Is maar net wat je er mee doet. En 'if it doesn't kill you, it makes you stronger!'

Ik kan alleen maar concluderen dat 2007 een mooi en speciaal jaar voor me is geweest, het heeft me goede dingen gebracht. Op naar 2008. Iedereen een prachtig, inspirerend, gelukkig en gezond 2008 gewenst! Maak er iets moois van!

De laatste dagen voor kerst zijn altijd druk. Vandaag heb ik wel een supergoede effectieve laatste werkdag voor de festiviteiten gehad. Vanmorgen een buitengewoon leuke en informatieve ontmoeting gehad met Twittermaatje Frank Meeuwsen, wereldberoemd van Frankly. We hebben handige web2.0-tooltjes uitgewisseld (okay, Frank kende er meer dan ik) en hebben onze toekomstbeelden over websites en toepassingen gedeeld. Frank stuurde me ook nog een werkelijk briljante kerstkaart, ontwikkeld door zijn bedrijf Rhinofly. Ik lachte me echt ziek toen ik de interactieve kaart beleefde. Ik zou zeggen: klik op deze link, vul je wildste wensen in en kom erachter hoe het kwam dat JIJ bijna kerst onmogelijk maakte...

Verder kan ik nog melden dat ik per begin januari (drie dagen per week) aan een nieuw project start voor de provincie Zuid-Holland. In ieder geval voor vier maanden. Leuk, heb ik zin in! Daarnaast ga ik verder met het voorwerk voor WeesWijzer, help ik Sanny de Zoete met haar bijzondere wedstrijd (je kunt er een echt bijzondere set damast mee winnen!). Houd Sanny in de gaten, want ze weet werkelijk álles over damast en tafellinnen. Daarnaast ga ik ook de nieuwe webteksten voor LogiJob schrijven. Ook al zo'n leuke klus. Ik houd jullie op de hoogte.

Ik wens iedereen een prachtige kerst en een mooi, gezond, tevreden, innovatief 2008. Maak er iets moois van!

Zoals de afgelopen maanden al te lezen was op deze blog, lanceerde ik dit jaar het label Blogging For Good. Ik doneer een percentage van inkomsten uit bloggen aan goede doelen, in overleg met mijn opdrachtgevers. Ik had tot nu toe twee doelen geselecteerd, die binnenkort een donatie kunnen verwachten: Stichting Natuur en Milieu en Vereniging Proefdiervrij.

Een beeldfragment van de website van Vereniging Proefdiervrij.

Van "Tomorrow" naar Today!
Maar ik was óók op zoek naar een derde goede doel. Tot twee keer toe heb ik hiertoe een oproep gepubliceerd: 'welk initiatief zet zich in voor Nederlandse weeskinderen?'. En tot twee keer toe kreeg ik nul op rekest. Ik had me ook al suf gegoogled, op zoek naar zo'n initiatief. Het blijkt niet te bestaan. Het beeld van weeskindertjes met zwavelstokjes in ijzige winternachten in romantische sprookjesboeken kennen we allemaal. In de jaren '80 van de net voorbije eeuw werden we allemaal nog week van het aandoenlijke roodgekrulde weesmeisje Annie. Hartverscheurend zong zij "Tomorrow, tomorrow, I love ya, tomorrow, you're only a day away". Ik richt me liever van vandaag dan op morgen. De weeshuizen mogen dan gesloten zijn...maar weeskinderen zijn er nog wél. Je ziet ze alleen niet. Soms wonen ze bij familie, kennissen, of proberen ze op eigen houtje het hoofd boven water te houden. Ook is het niet comme-il-faut om het er over te hebben. Het wordt niet als een unique selling point gezien: "Hallo, ik ben [naam] en ik ben wees." Bovendien bestaat het beeld dat in Nederland 'alles goed geregeld' is, en dat het 'niet netjes' is om dat wat er wél is niet in grote dankbaarheid te accepteren. Iedere opgroeiende jongere wil normaal zijn. Niet opvallen op een negatieve manier. Dat neemt niet weg dat opgroeiende kinderen-zonder-ouders soms tegen bepaalde kwesties aan lopen in hun leven. Tegen onbegrip, of soms gewoon praktische zaken. Zoals wonen, onderwijs, verzekeringen, feestdagen, kosten voor het levensonderhoud. En dan is er lang niet altijd iemand die kan helpen, raad kan geven, een goede weg kan wijzen. En guess what: daar leg ik me niet zomaar bij neer.

WeesWijzer
Ik heb mezelf dan ook een mooie taak gesteld voor 2008. Ik ga op onderzoek uit en ga de cijfers en feiten op een rij zetten. Wat mij betreft mag er een soort loket komen waar weeskinderen, die hun leven op een constructieve manier willen vormgeven, informatie kunnen krijgen. En misschien nog wel meer. Werktitel: WeesWijzer. Ik ga inventariseren hoe het best in die behoeften kan worden voorzien. Dit kost tijd en energie. Er zal ook behoorlijk wat netwerken aan te pas komen. In het komende jaar ga ik kijken wat ik er mee kan bereiken. En misschien zal er al één en ander gelanceerd worden. Maar niet voordat feiten en cijfers helder zijn en hier conclusies uit getrokken kunnen worden. Ik vind het een mooi avontuur.

In het vervolg kunnen mijn bloggende opdrachtgevers dus de voorkeur geven (binnen Blogging For Good) aan één van de volgende drie doelen:
1. Vereniging Proefdiervrij
2. Stichting Natuur en Milieu
3. (de ontwikkeling van) WeesWijzer.

Een goede kerst gewenst!