Berichten in BLOGGING
Kennisuitwisseling over online campaigning

Kennisuitwisseling is een van de speerpunten van mijn invulling van het communicatievak. Die kennisuitwisseling kan via alle denkbare kanalen plaatsvinden. Online op sociale netwerken, in kenniskringen, vakgroepen, e-mail, wiki's, weblogs...en natuurlijk de good old in real life bijeenkomsten. Zoals gisteravond op het hoofdkantoor van GroenLinks. Twittergenoot Jaap de Bruijn is campagneleider van GroenLinks en nodigde me via Twitter uit om kennis over online campagne voeren uit te wisselen.

Hartstikke leuk natuurlijk. Ook andere online actievelingen waren van de partij, zoals Michel van Velde (directeur van OneShoe) en David Nieborg (docent Nieuwe Media aan de UvA), en ook enkele enthousiaste Obama-campagnemedewerkers die tijdens de campagne in Amerika werkten. Ik dacht eerst dat alleen Kirsten Verdel dat had gedaan, maar er blijken veel meer andere Nederlandse enthousiastelingen de oceaan overstaken voor het mooie doel. Blijkbaar was Kirsten de enige die er een boek over schreef (goeie actie, overigens).

Tijdens de bijeenkomst luisterden we naar de ervaringen van de campagnemedewerkers. Ik vond het leuk, bevlogen en inspirerend. Doel van de avond was het onderzoeken of we een slimme vertaalslag konden maken naar de Nederlandse situatie, voor GroenLinks in het bijzonder. LEES VERDER >>

Meer lezen
Veel moois op NOT 2009

Gistermiddag was ik op de Nationale Onderwijs Tentoonstelling (de NOT) in de Utrechtse Jaarbeurs. Altijd leuk, want ik kom altijd wel bekenden tegen. Uit vroeger tijden en van vandaag de dag. Bijvoorbeeld communicatieadviseur Astrid van de Kerkhof van Zint, communicatiedieverbindt. en onderwijskundige Marieke van Osch van Move. EDG heeft de gehele beursperiode een grote stand met leuke features als de Covermodelwedstrijd van de Prima-tijdschriften, supergoede koffie (gezet door echte barrista's) en ander vermaak. Ook leuk: minister Plasterk kwam langs op de EDG-stand en besloot spontaan op de foto te gaan voor de Covermodelwedstrijd. Leuk! Ik trok meteen mijn Flip Mino en filmde the making of de coverfoto. Het filmpje en het verslag vind je op de website van EDG.

Verder was het erg leuk om bepaalde merken terug te zien. De NOT is wat dat betreft toch soms ook een reisje langs Memory Lane. Zo zag ik Loco weer. Loco! Dat geweldige spel met blokjes en cijfers met briljante grafische patronen die tonen dat je je opdracht al dan niet goed hebt voltooid! Inmiddels is de verpakking van Loco wat meer van de 21e eeuw, maar gelukkig is aan de kern niets gedaan: een slim spel voor slimme kids. Echt super. Ik vond het echt machtig als ik alle sommen had opgelost, dat het toetje dan de opgeloste grafische puzzel was. Ik had een leuk gesprek met DE Loco-man van de uitgever. Mijn positieve gevoel bij het spel komt hij uiteraard dagelijks tegen. Zo ontzettend veel mensen hebben immers met Loco gespeeld!
Loco

Meer lezen
Aandacht op sociale netwerken: niet smeken!

Vandaag zag ik op de blog van Erno Hannink een leuke videopost van Loic le Meur. Centrale boodschappen: 1. bloggen kost tijd en moeite; 2. als je aandacht wilt op sociale platforms, dan moet je het zelf doen.

Ik vind het leuk om Le Meur zo uitgesproken zijn mening te zien geven. Ik herkende elementen namelijk wel, en ik ben blij dat door anderen stevig onder woorden wordt gebracht. Want wat gebeurt mij regelmatig? Veel mensen weten we inmiddels online te vinden. Afgelopen week ben ik zelfs de 'oppertwitteraar' genoemd in een artikel over Twitter. Of ik echt de oppertwitteraar ben, weet ik niet, want er zijn echt mensen die langer en nog intensiever op mijn favoriete netwerk zitten. Maar dat terzijde. Het gebeurt regelmatig dat ik per mail verzoeken krijg om over iets specifieks te bloggen of te twitteren. En soms zijn deze verzoeken zo direct dat ik ze eerlijk gezegd als een beetje irritant ervaar. Als het een onderwerp is waar ik zelf iets mee heb, dan overweeg ik altijd wel of ik het boeiend / relevant / leuk genoeg vind om over te publiceren. Maar soms zie ik het verband niet en heb ik geen behoefte te schrijven over iets dat ik al dan niet 'pusherig' krijg aangereikt. Het ergste voorbeeld vind ik wel die keer dat ik een bijeenkomst over bloggen had bijgewoond, en dat iemand in opdracht van een van de sprekers me platspamde (zes berichten via e-mail en twitter) met verzoeken om toch vooral OVER HAAR OPDRACHTGEEFSTER te bloggen/twitteren. Erg vervelend, want het laat dus ook zien dat deze en gene dat gesmeek zelfs uitbesteedt. Dit hoort in mijn beleving niet in de online communicatiecode. Bovendien dwing je er geen respect mee af. Integendeel. Ik dacht juist, hoe zal ik het zeggen, minder enthousiast over de spreekster. Dat was een kater!

Het slimste wat je kunt doen als je aandacht voor bepaalde onderwerpen wilt, is ZELF PUBLICEREN. Als je onderwerp boeiend is en interessant voor doelgroepen, wordt het echt wel opgepikt door degenen die wellicht langer bloggen en twitteren dan jij. Dus wat let je? Open een twitteraccount en/of blog, kijk hoe anderen zich gedragen en wees waardig. En zoals een twittergenote aanvullend aangaf: 'wees aardig!'.

Meer lezen
Yes We Can Blog!

Echt waar: het Witte Huis is een blog gestart! Deze is te benaderen via deze link en via de (ook al opgefriste) website van het Witte Huis. Als overtuigd blogger sinds pakweg vijf jaar werd ik uiteraard zeer gelukkig van deze ontdekking. Yes We Can Blog!

Blog_2De blog wordt beheerd door Macon Phillips, de Directeur Nieuwe Media van het Witte Huis (wat een BAAN!). Het is niet mogelijk om reacties achter te laten op de blog. Dat lijkt in strijd met het principe van een blog, maar toch kan ik het me wel voorstellen. De grootste aanleidingen om de blog te starten zijn de communicatieprincipes die The Obama Administration voorstaat: communicatie, transparantie en participatie. En ook dat klinkt me als muziek in de oren. Deze drie begrippen worden in de eerste blogpost mooi geïllustreerd door ervaringen van president Obama. Zijn verleden in Chicago, zijn beleidsprioriteiten en het besef dat nieuwsvoorziening nu eenmaal sneller moet kunnen dan zeg, eergisteren.

Obamablog_4Leuk detail op de weblog is dat het eerste artikel is gepost om 12:01 uur, precies een minuut na het geplande officiële inauguratiemoment. En het moment van de inaugurele speech kun je herbeleven via de site. Met of zonder Kleenex.

>> READ THE BLOG!

Meer lezen
Yes We Can Cross Communicate

Ook zo genoten van de inauguratie van Barack Obama? Ik wel! De afgelopen week blogde ik al over de sterk veranderende manier waarop we met media en nieuwsvoorziening omgaan. Ik publiceerde enkele handige links om deze historische mijlpaal op een net even andere manier te beleven dan met Kleenex op de bank. En raad eens wat. Meer mensen kwamen op het idee om de links te gebruiken (misschien wel door deze blog?), want de wereld keek massaal naar de inauguratie. En via zeer diverse communicatiemiddelen. Welkom in 2009.

Barack Obama was waarschijnlijk de meest besproken persoon ter wereld, vermoed ik. Mijn favoriete online netwerk Twitter had meer dan het dubbele aantal twitterende mensen online gisteren. Bekijk voor de grap deze grafiek eens:

Twitterpeek

Er werd enorm gevarieerd gesproken over deze bijzondere man. En in alle talen. Al zat ik alleen thuis op de bank het evenement gade te slaan, ik voelde me verre van alleen. Integendeel. Ik voelde me verbonden met alle kijkende Twitteraars, alle kijkers van de CNN-livestream, alle televisiekijkers, alle radioluisteraars...kortom: iedereen die Barack Obama een een warm hart toedraagt.

Inaug1


Ik merkte overigens in het openbaar vervoer (ik wilde geen file riskeren) dat om 16.00 uur de treinen afgeladen waren. De eerste en tweede klas zaten vol: velen haastten zich naar huis om toch op tijd voor de televisie te kunnen zitten. Net als ik. Ik begreep dat tijdens het normale spitsuur nogal rustig was in treinen. Het verbaast me niets.

Ik wil nog even terug komen op mijn theorie van eerder deze week (dat de reguliere media het best lastig hebben met het veranderende medialandschap, en met name de SNELHEID ervan). Mijn theorie werd gisteren namelijk weer onderbouwd. Niet alleen door de prachtige crossmediale manier van het beleven van de inauguratie, maar ook door juist een niet te voorspellen nieuwsfeit: de medische condities van Ted Kennedy en Robert Byrd. Uiteraard kon niemand voorspellen wat er gebeurde, maar het duurde een eeuwigheid (okee, pakweg 25 minuten) voordat de Nederlandse pers er iets mee deed, er een artikel over publiceerde of er online iets over zei. Op Twitter wisten we allang in grote lijnen wat er aan de hand was. Want we maakten het mee via CNN, Twitter, het Facebook-kanaal en andere media. Het eerste kanaal dat er online iets over zei was de NOS. Maar dat was wel even wachten. En Ik berichtte er ook real time over. Nieuws deel ik nu eenmaal graag. En nu ben ik (bij wijze van spreken) de eerste om alle media te omarmen, maar gisteren zag ik ook een zwak punt pijnlijk belicht worden: Wikipedia. Op deze encyclopedische wiki stond kort na het incident met Ted Kennedy op zijn wikipediapagina dat hij tijdens de lunch na de inauguratie van president Obama was overleden. ZEER PIJNLIJK, aangezien Ted, zoals wij allen weten, nog leeft. Een kwartier later was de informatie aangepast, maar het kwaad was al geschied: internetland had het al gevonden. Vreselijk! Maar snel...dat was het wel. Dit benadrukt maar weer het belang van een kritisch redactioneel oog in deze hausse aan informatie. Maar voor mij blijft als een paal boven water staan dat het bijzonder is om je zo verbonden te voelen met zoveel mensen tegelijk als gisteren. Op straat, op televisie, online.

En de website van het Witte Huis? Die was gistermiddag prachtig op tijd aangepast!

Inaug3

Meer lezen
Inauguratie Barack Obama en ander nieuws: crossmedia style!

Er is een enorme verschuiving in nieuwsland gaande. Ik heb het nu even niet over het zware weer waar de gedrukte pers mee in verkeert, maar over de snelheid van nieuws. En u bent daar deel van. Samen met miljoenen anderen. De vraag 'Waar was jij toen [vul willekeurig bijzonder nieuwsfeit in] gebeurde?' krijgt ineens een heel andere betekenis.

Ik vermoed dat veel mensen zich nog wel herinneren waar ze waren en wat ze deden toen de Twin Towers instortten, toen president Kennedy werd neergeschoten, toen de eerste man op de maan landde en toen Pim Fortuyn werd vermoord. En recenter: waar u was en wat u deed toen Barack Obama werd gekozen als president van de Verenigde Staten van Amerika. Als je mensen vraagt waar ze waren, hoor je vaak antwoorden als 'Thuis voor de televisie', 'In de supermarkt', 'Op mijn werk' of 'In de file met de radio aan'.

Jimdavidsonhudsonplanecrash Deze week konden we allemaal zien hoe een vliegtuig in New York een noodlanding moest maken in de Hudson. Ik las er het eerst over op Twitter. Vervolgens laadde ik de website van CNN, waar direct een goede live stream te zien was. De meningen die ik op CNN zag (interviews met slachtoffers en ooggetuigen) werden real time aangevuld met meningen van ooggetuigen en nieuwsdelers op Twitter. Ooggetuigen en bloggers deelden direct zelfgemaakte foto's van de vliegtuigcrash op fotosites als Flickr.com en via de fotoservice van Twitter. Pakweg een uur zagen we pas de eerste nieuwsmelding op de Nederlandse televisie en hoorden we het op de radio. Een minder stressig voorbeeld: het natuurijs in Nederland van de afgelopen tijd. En wat te denken van deze fantastische ijslink? Ik zou er niet aan moeten denken dat het niet zou bestaan.

Proef op de som: nieuwsfeiten deze week

Hoe blijft u sneller dan het licht op de hoogte van nieuwsfeiten? Probeert u deze week onderstaande links maar eens. Direct op de hoogte van de inauguratie van Barack Obama? Yes You Can.

>> DINSDAG: De inauguratie van Barack Obama:
- Relevante updates op Twitter:  HIER, HIER en HIER;
- Foto's van de / met betrekking tot de inauguratie (als je er zelf bij bent, kun je ook deelnemen!), en ook hier;
- De inauguratie op Facebook (van CNN);?
- De berichtgeving door BreakingNewsOn over president Obama.

Cnnobama

>> DE HELE WEEK: De oorlog in Gaza (behoort hopelijk snel tot de geschiedenis!):
- Relevante updates op Twitter;
- Berichten van een Palestijnse moeder IN Gaza (bijzonder!);
- Foto's van Gaza (let op: kan schokkende beelden bevatten).

De kunst van het vinden
U bent dus, nog voordat het Journaal redactie voert, al op de hoogte van wat er speelt. Mensen delen verschillende percepties op hetzelfde moment. Het is aan u om te kiezen waar u het mee eens bent. Wanneer u zelf uw nieuws selecteert en ontdekt, betekent dit in feite dat u uw eigen nieuwsredacteur bent. Dit heeft voor- en nadelen. Het betekent namelijk onder meer dat u een grotere verantwoordelijkheid draagt voor uw eigen mening- en beeldvorming; er is immers geen redactie die nieuws voor u selecteert.  De betrouwbaarheid van gepubliceerde nieuwsfeiten moet u daarom checken voordat u er al dan niet mee aan de slag kunt gaan. 'Feiten' zijn immers van verschillende onofficiële en officiële bronnen afkomstig. Bovendien zijn de nieuwsberichten die u op deze wijze vindt, meestal voorzien van meningen, in tegenstelling tot berichten uit officiële nieuwsbronnen.

Maar ik vind het wel eigenlijk zo verfrissend dat het nu mogelijk is om tegengestelde meningen te zien. Zonder vertraging. Deze ontwikkelingen bieden de prachtige mogelijkheid om nieuws te beleven in verbondenheid. Dus we kunnen stellen dat de gevestigde persorde het er best lastig mee heeft. Maar hoe vindt u de juiste links om op de hoogte te blijven? Alles valt of staat bij de formulering van goede zoektermen. Slim zoeken is zeer 2009 en zal steeds meer terrein winnen. De vraag 'Waar was jij toen dat-en-dat gebeurde (vul nieuwsmijlpaal X in)?' wordt ineens vaker als volgt beantwoord: 'Ik zat op Twitter en wist alles op het moment dat het gebeurde. Ik kreeg nieuws van ooggetuigen. En o ja, ik zat op mijn werk / in de metro / thuis / (vul locatie X in). Dus ik kan nu alvast bedenken dat ik woensdag zal zeggen: 'Ik zat op Twitter en op de site van CNN te kijken naar de inauguratie van president Obama'.

Steeds meer reguliere pers zien het belang van deze crossmediale manier van nieuws delen en kiest voor Twitter. EenVandaag bijvoorbeeld. En dagblad De Pers. En NOS Teletekst en NOS Digidesk. Want online weten we nu eenmaal veel eerder wat er speelt. Wat ik ook boeiend vind, is dat de website van CNN steeds meer en vaker gekanaliseerd nieuws en achtergronden biedt voor speciale evenementen. Bekijk deze themapagina bijvoorbeeld eens. Voor diverse doelgroepen interessant: van de inauguratiespeech van president Obama tot de jurken van de alle first ladies. Wat ik ook zo bijzonder en slim vind: CNN struint het net af naar foto's die individuen uploaden op internet. Bijvoorbeeld een foto van onafhankelijk fotograaf Jim Davidson. CNN  gebruikte die na toestemming op de CNN-site. Briljant. Ook de New York Times pakt het handig aan en heeft zelfs een speciale 'user generated photo'-pagina voor de inauguratie van Barack Obama ingericht. Zeer 2009, en erg perfect.

Nu maar hopen dat het internet het niet begeeft dinsdag.

Meer lezen
Ban Je Blogdip!

Gisteren had ik het genoegen om een van mijn opdrachtgevers te verblijden met mijn workshop Ban Je Blogdip! Iedereen die aan een corporate blog werkt, heeft het wel eens: gebrek aan inspiratie, tijd of input (of een gruwelijke combinatie daarvan).

Banjeblogdip

Mijn opdrachtgever heeft nu ongeveer anderhalf jaar een bedrijfsblog. De medewerkers hebben gemerkt dat de blog het bedrijf snel deed stijgen in zoekmachines en dat menigeen het bedrijf vond via precies de goede zoektermen. Geweldig natuurlijk, maar als je een tijdje niet blogt...verzanden je resultaten. En is je succesartikel ineens oude koek geworden. Ik zag het gebeuren en besloot hen de workshop aan te bieden. Gisteren ontstond er een leuk gesprek, en ineens doken er allerlei leuke spontane ideeën voor de weblog op. Super! Ik heb meteen 's middags de workshopresultaten uitgewerkt in een samenvattende checklist, zodat de vaart er fijn in blijft. Binnenkort bepalen we samen de onderwerpen die de komende tijd aan de orde kunnen komen, en dan...loopt de blog weer als een trein. Goed om te zien, leuk om te doen! En dan ook nog eens met heel leuke mensen.

Meer lezen
Goede doelen: van taboe naar glossy?

Gisteravond was de grote benefietavond voor de Voedselbank. Half bekend Nederland zette zich in voor dit goede doel. Met name de familie Froger heeft zich behoorlijk kwetsbaar opgesteld voor dit doel, door zich te laten volgen in hun bijstandsmaand. Aanvankelijk viel enige hoon hen ten deel. Want de bijstand is niet glossy en al helemaal niet blingbling. En volkshelden ziet men toch liever in hun rol, niet te dichtbij de dagelijkse realiteit. Maar de Frogers wilden zelf ervaren hoe het was om met een zeer gering bedrag rond te komen. Gedurende de televisieserie veranderde de perceptie bij velen. De televisieserie werd afgesloten met een benefietavond. De opbrengst: 2,5 miljoen euro. 't Is een heel bedrag. Maar wat is de gevoelswaarde van dit bedrag? Wat zegt ons dit eigenlijk?

Hoe voelt de waarde?
VoedselbankAbsoluut gezien zou je kunnen concluderen dat het een hele mik geld is, maar dat andere benefietavonden een grotere opbrengst hadden. Denk bijvoorbeeld aan de inzamelingsactie na de tsunami in 2006, die een slordige 197 miljoen opbracht. Maar die cijfers kunnen niet ongenuanceerd met elkaar worden vergeleken. Het karakter van de Voedselbankinzameling was niet alleen anders, kleinschaliger en bescheidener, er waren ook geen internationale belangen mee gemoeid, en de doodsdreiging was in ieder geval minder (en indien aanwezig onzichtbaar). Bovendien werden Nederlanders gestimuleerd om voor een bescheiden bedrag donateur te worden van de Voedselbank. Twaalf euro per jaar is niet een groot bedrag, maar wel een mooi symbool. En als je al die kleintjes bij elkaar optelt, is de opbrengst wel weer van onschatbare waarde.

Taboe
Het lijkt erop dat de actie een start heeft gemaakt met het doorbreken van het taboe op armoede in Nederland. Op Blog Action Day (15 oktober van dit jaar) besteedde ik extra aandacht aan armoede in ons land, en doneerde ter gelegenheid van Blog Action Day een bedrag aan de Voedselbank. Ik ben blij dat de bewustwording op gang komt. Want er heerst echt een taboe op armoede. Net als op de dood. Mensen omringen zich over het algemeen nu eenmaal liever met gezonde, welvarende mensen. Omdat positiviteit besmettelijk en inspirerend is. En omdat het tegenovergestelde ook wel eens waar kon zijn: als je negatieve voorbeelden krijgt in je leven, zou dat dan ook zijn weerslag op jou kunnen hebben? Geluk en gezondheid zijn glossy. Armoede en ziekte niet. Zo simpel lijkt het te zijn. Survival of the fittest. En daarom ben ik blij dat er meer begrip groeit voor dit onderwerp. Wellicht wordt het nog wel gevoed door die kredietcrisis waar iedereen het over heeft.

Inspiratie
Ik voel me dankbaar en gezegend met een goede opleiding, werkervaring, veel vaardigheden en een professioneel netwerk. Ik kan mezelf redden. En dat is een groot goed in deze wereld. Maar dat was niet altijd zo. Toen ik veertien jaar was, verloor ik mijn ouders. Buiten het feit dat dat om voor de hand liggende redenen geen pretje was, kreeg ik ook te maken met allerlei uitdagingen waar ik het bestaan niet van wist. Ik werd door overmacht in die situatie geplaatst. Dat heeft me sterk gemaakt, maar ook zeer bewust van wat ik wilde in mijn leven: namelijk weg uit die situatie en een beter leven creëren voor mezelf. En dat is gelukt. Gezegend met een degelijk brein, grote ambitie, gezond verstand en frisse moed ging ik de uitdaging aan. Het was niet altijd gemakkelijk. Maar ik realiseer me wel dat veel, heel veel mensen in een soortgelijke situatie hebben gezeten of zitten. Door pech, door een apenstreek van iemand anders of door een verkeerde keuze. Ik heb gelukkig de Voedselbank nooit nodig gehad. Maar ik doneer wel. Want of je nu veel of weinig hebt: delen kan altijd.

Kennis delen
Omdat ik als kind wees werd, en me voor het grootste deel zelf heb moeten redden, weet ik voor wat voor vreemde uitdagingen je kunt staan. Daarom ben ik met WeesWijzer gestart: mijn project dat kennis geeft aan weeskinderen in Nederland, die echt een beter leven voor zichzelf willen creëren. Via de blog, via de WeesWijzerWiki en de site (i.o.). Op naar de goede voornemens!


Meer lezen
Twitteraars op de koffie bij minister Verhagen

Het is al enige tijd bekend: minister Verhagen twittert. Afgelopen week was het een bijzondere dag voor een groepje twitterazzi: ze mochten op de koffie bij de minister. Ook zijn voorlichter was er bij aanwezig; hij hielp de minister in de beginfase van zijn twittercarriere met het bekend raken met het medium. Het was een ontspannen geheel. Met vlaai.

Ik vind het een leuke en vooral moedige actie van Verhagen. Hij nam zelf dit initiatief. Wat ik wel bijzonder vind, is dat er live gestreamd (gefilmd en meteen live uitgezonden) mocht worden. @kruithoph pakte dus zijn camera en legde het gesprek vast. Er was dus volstrekt geen eindredactie: what you see is what you get. Het enige dat ik wel jammer vind, is dat er geen vrouwen bij aanwezig waren... Het was toch echt ook wel een mannen-gadget-ochtend. Ik zag trouwens wel mijn naam nog voorbijkomen op de iPhone van de minister (hij scrollde door zijn tweets).


Filmpje: Frank van Dun

Live Video streaming by Ustream
Filmpje: Steven Kruyswijk

Meer lezen
Plannen, plannings en inspiratie

Het is december. Dat betekent voor mij dat ik een onweerstaanbare behoefte krijg om nieuwe plannen te maken voor het komende jaar. Bij het maken van nieuwe plannen en plannings is het altijd van belang om terug te kijken naar de doelstellingen van het bijna afgeronde jaar. Zijn deze uitgekomen, overtroffen, of is er aanleiding voor bijsturing? Er is veel gebeurd met Eos Communicatie, en ik denk dat ik 2008 als zakelijk succesvol mag beschouwen. Nieuwe opdrachtgevers, gevarieerde projecten, aandacht in de media...en dat alles gaat gepaard met een grote dosis werkplezier. Mijn keuze om sommige workshops minder te geven, heeft me een goed gevoel opgeleverd, en ook meer projecten die beter bij me passen.

Deze week ga ik eens goed werken aan mijn jaarwensen voor 2009. Wat wil jij bereiken aankomend jaar?

Meer lezen
Google loves...

Als ondernemer is het, zoals bekend, van belang om je online te profileren op een manier die bij jou en je bedrijf past. Je hebt waarschijnlijk al een corporate website, misschien blog je al, en ben je op Google te vinden onder je bedrijfsnaam. Hartstikke goed natuurlijk! maar soms gebeurt het ook dat je op Google gevonden wordt onder trefwoorden die je eigenlijk minder aansprekend vindt. Hoe ga je daar mee om? En hoe kun je ervoor zorgen dat je website of weblog beter scoort op Google? En hoe doe je dat op een nette manier?

Hoe sta je ervoor?
Allereerst is het van belang om te zien hoe je organisatie op dit moment scoort. Google je bedrijfsnaam, je diverse projecten, je medewerkers in relatie tot je bedrijf (hun Hyve hoort daar dus niet bij, voor de duidelijkheid). Hoe word je momenteel gevonden? Op welke resultaatpagina van Google sta je? En op welke trefwoorden? Meten is weten.

Succes, schade of schande?
Nu je weet hoe je ervoor staat (tip: noteer je scores vooral in een spreadsheetdocument, dan kun je later betere resultaten vergelijken), is het zaak te formuleren op welke trefwoorden en onderwerpen je liever gevonden wilt worden. En welke projecten meer online zichtbaarheid verdienen. Bezie je bedrijfsstrategie, je missie en je producten- en dienstenpakket. Formuleer per project en/of onderwerp hoe je jezelf wilt profileren. Wat is de kernzaak van deze diensten? Controleer meteen welke boodschappen je al in persberichten hebt gecommuniceerd.

Hoe online?
Per bedrijf is een unieke online strategie van belang. Welke communicatiemiddelen gebruik je? Website, weblog, twitter, LinkedIn, Hyves, startpagina's, campagnesites, virale marketing, digitale nieuwsbrieven, etc?

LEES VERDER VOOR DE VOLGENDE 7 TIPS >>

Meer lezen
Overheidscommunicatie: zoek de juiste online balans

Gisteren mocht ik een presentatie geven voor de communicatieadviseurs van de Gemeente Utrecht. Altijd leuk om het digitale woord te verspreiden! Ik vond het leuk om te zien dat het kennispeil (zoals verwacht) nogal divers was. In een presentatie kun je daarom per definitie niet iedereen compleet gelukkig maken, maar wel aanzet geven tot nieuwe ontwikkelingen. Na afloop hoorde ik van deze en gene wel dat wat aspecten uit mijn presentatie net even een ander licht op bestaande projecten en visies scheen. Bijvoorbeeld mijn gewoonte om projecten waar ik aan werk, even te Googlen. Want als communicatieadviseur weet je natuurlijk precies welke middelen je naar de buitenwereld communiceert...maar wat een ander over je project zegt? Naar die kennis moet je toch echt op eigen initiatief naar op zoek. En zie zoektocht gaat nu eenmaal verder dan een informatieavond met burgers, bewoners en buitenlui. Bij wijze van spreken.

Ook vond ik het leuk om enkele bekende gezichten uit eerder werkkringen terug te zien. Het is fijn om te zien hoe het hen vergaat, en dat ze voldoening krijgen uit het werk dat ze doen. Ik vond het een fijne middag!

Bij deze publiceer ik ook hier mijn presentatie. Verwacht vooral geen staatsgeheimen, wel een verfrissend geheel. Natuurlijk ben ik er niet bij als je de presentatie bekijkt; de levendige discussie (leuk!) die tijdens de presentatie ontstond, moet je dan helaas ook ontberen. Maar toch...veel plezier!

Ook werden er filmpjes getoond over het Webteam van de Gemeente Utrecht, en werden er ook meningen verzameld op straat (filmpjes gemaakt door Edial Dekker en Kamiel Blom, goed werk!).

LEES OOK >> 'Minister Verhagen en zijn bier-getwitter' - De Pers

Meer lezen