Het was gisteren dringen voor degenen die auditie kwamen doen voor de tien vacatures voor de functies van Donald Duck en consorten. Disneyland schakelde het Centrum voor Werk en Inkomen in om personeel te zoeken dat komend vakantieseizoen voor Donald Duck of Mickey Mouse wil spelen in de Disney Parade. Voorwaarden voor de vacatures: goed kunnen dansen, ouder zijn dan achttien jaar en afkomstig zijn uit de Europese Unie.

It's a small Europe after all.

Omdat Pasen ook een feest van bezinning is, deze keer een entry over het Paasfeest.

In de tijd van Jezus was het Pascha (ook wel 'Pesach'), naast het pinksterfeesten het Loofhuttenfeest  één van de drie belangrijke pelgrimfeesten. Van heinde en verre kwamen mensen naar de tempel in Jeruzalem. De betekenis was toen: de herdenking uit Egypte en hoop op de komende verlossing door de beloofde Messias. Ironisch...dat nu juist tijdens dát feest gelegenheid Jezus het volk verloste.

Zeer waarschijnlijk was het Laatste Avondmaal van Jezus en zijn de discipelen een Pesachviering. Het voldeed volgens de evangelieverhalen in elk geval aan belangrijke voorschriften en tradities van het Pesach.

"Het Laatste Avondmaal' van Fra Angelico.

Vandaag belandde ik tijdens mijn vrije surfuurtje (ik ken mijn grenzen: zelfkennis is een groot goed) op de site van de onlangs afgestudeerde Roelof de Vries. Zijn afstudeerproject is een interactieve virtuele tour door Rotterdam. Hiervoor maakte hij de site Dak van Rotterdam, waarop echt schitterende beelden te zien zijn van de stad. Roelof klom hiervoor op vele enorm hoge daken in de stad. De Delftse Poort en de Euromast, bijvoorbeeld. Het beeld is gemaakt door middel van innovatieve interactieve panoramafotografie, 3D moddelling en Google Earth.

Ga dit zien. Het zijn beelden waar je als Rotterdammer werkelijk nóg chauvinistischer van wordt.

Voordat het lange Paasweekend begint, wil ik nog wat klussen afmaken. Projectplan afronden, offerte versturen, drukproeven controleren, planning bijwerken... Ik kies ervoor om het werk ontspannen in mijn huiskantoor te doen. Dit blijkt legio voordelen te hebben! Niet alleen is het goed zonnig op mijn werkplek, ook krijg ik wat signalen van het normale dagelijkse leven mee. De klassen van de basisschool wisselen elkaar af met sportuurtjes en speelkwartieren. De bouwvakkers in de straat doen hun werk, de kat eet zijn bakje leeg, de buurman snoeit zijn heg. Het voelt niet als werken vandaag, maar toch smelten de klussen van mijn bureau als sneeuw voor de zon.

De bouwvakkers stemmen hun werkzaamheden af, de kinderen op het schoolplein moedigen elkaar aan in hun sportuur ("Jessie! Jessie! Ali! Ali! Sanne! Sanne!"), ik bel online met opdrachtgevers, de kat geeft een andere kat een haal, de buurman praat over de inmiddels krimpende heg met de buurvrouw. Communicatie is everywhere.

Nog éven de laatste hand leggen aan een projectplan...en laat dan de paashaas maar langskomen.

Tussen de vele projecten, het sporten en sociale contacten door zijn er ook momenten van vrije tijd. Hoe deze fijne tijd te vullen? Met meer sporten? Werkplekken organiseren? Dierbaren bezoeken? Eindelijk 'An Unconvenient Truth' gaan zien? Of toch maar functioneel niets doen?

De keuzes voor mijn vrije weekend zijn in ieder geval snel en efficiënt gemaakt. Volgende week weer andere leuke prioriteiten!

Helvetica is jarig! Iedereen kent Helvetica. Helvetica hangt op stations, op vliegvelden, in modehuizen, grote organisaties, eigenlijk heeft iedereen wel een band met Helvetica. Tien tegen één dat uw naam in Helvetica staat!

De naam van het lettertype komt van Helvetia, de Latijnse naam voor Zwitserland. Het lettertype is de grote broer van het alomtegenwoordige Arial. Sommigen denken dat Helvetica en Arial dezelfde lettertypen zijn. Echt fontfreaks klinkt dit blasfemisch in de oren. Ontwerpers Max Miedinger en Eduard Hoffmann schonken Helvetica in 1957 het leven, als beoogde concurrent van de destijds gangbare Akzidenz Grotesk. In de zestiger jaren brak de letter mondiaal door in de designwereld. Apple, ontwerpkatalysator pur sang, nam de designlieveling op als één van de basisfonts.

Ter ere van Helvetica's vijftigste levensjaar is een film gemaakt (ra ra, hoe zou deze heten?), die deze maand getoond wordt als opening van het verjaarsfeest. Uiteraard kan iedere lettergek ook meebloggen over de letter en de film!

Vannacht gaat de klok een uurtje vooruit. Dit betekent dat deze nacht ietsje korter is! Voor iedereen die altijd in de war is ("gaat 'ie nu vóór- of áchteruit?") hier nog eens het ezelsbruggetje:

In het voorjaar gaat de klok vooruit.

Hoera, voorjaar!

Ik sta op station Leiden te wachten op de trein naar huis.
"De intercity naar Den Haag Hollands Spoor, Rotterdam en Vlissingen van achttien uur vier komt over ongeveer tien minuten binnen op spoor acht."
De man naast me vloekt luid, met veel g's, rollende r'en en consumptie. Omdat ik geleerd heb uit de buurt te blijven van 'toxic people' besluit ik direct het boemeltje van spoor negen te nemen. Die doet er niet alleen langer over, de boemel stopt ook nog eens op ieder tussengelegen station. Toch zijn de voordelen legio. Zo is de coupé nagenoeg leeg, zijn er comfortabele pluche stoelen en waart er geen tochtige perronwind. Bovendien is de trein vooralsnog vloek- en tiervrij. Ik kies een stoel met uitzicht en ga er eens relaxed voor zitten.
"Station De Vink."
De deuren openen niet eens, er staat niemand te wachten op het perron. Ik tel mijn zegeningen, zak nog even lekker onderuit in het pluche en pak de interviewtape van het gesprek eerder op de dag er bij. Nog even iets uitwerken.
"Station Voorschoten."
De vertraagde intercity is ons nog steeds niet voorbij gezoefd. Boemeltjes zijn niet zo snel als intercity's, maar ze rijden wél. In een tempo dat vandaag bij mij past.
"Station Mariahoeve."
Mijn gedachten dwalen nog even af naar de vloekende man op spoor acht. Waarschijnlijk staat hij er nog steeds. Arme reisgenoten. Rustig boemel ik naar huis.

Friesland is rijk aan...

- kakelverse scharreleieren van Friese kippen;

- tuinen vol kraakheldere schone was;

- dramatische luchten;

- onvergetelijke jacuzzi's;

- een nieuw persoonlijk Eos-schaatsrecord op de volle 400 meter in Thialf van 37,7 seconden, thank your very much!;

 - Elfstedentocht-cracks met een passie voor ijsdansende BN'ers.

De koningin is na een intensieve dag met beëdigen en bordesscène aan haar eerste kopje thee toe, maar het nieuwe kabinet moet nog even wachten op een moment van ontspanning. Op televisie worden de verse functiebekleders in een avondvullend programma door de journalistieke mangel gehaald door Witteman, Mingelen en partners.

Mediatraining
Duidelijk is in ieder geval dat de ministeriële debutanten een spoedmediatraining hebben gehad. Dit was overigens geen overbodige luxe. Enkele dagen geleden werd de minister van VROM in spé door een team Jakhalzen (reporters uit ‘De Wereld Draait Door, red.) belaagd met vragen als: “En? Wordt u minister? Bent u blij?”. De minister reageerde ietwat onbeholpen (door een dichte voordeur!) door te roepen: “Nee! Ik doe de deur niét open! Want ik ben gewoon thúis!”. Communicatoren aller naties, unite. Waarschijnlijk is een versneld trainingsprogramma afgewerkt om op beëdigingsavond beter beslagen ten spekglad media-ijs te komen.

Ongekunsteld
Op vragen als “wat is het mooiste Nederlandse boek?”, “went de aandacht snel?” en “wat is een journalistieke vraag die u nooit hoopt te krijgen?” antwoordden sommigen van hen kordaat en ingestudeerd. Anderen bleven goed ‘bij zichzelf’, zoals Ronald Plasterk. Hij gaf ongekunsteld antwoord en dat siert hem. Op momenten dat mensen zich klem dreigde te praten, greep een loslopende coördinator in en sleurde de politicus m/v vlot bij de journalistieke garde weg. “Ik word gered door de gong”, was de repliek van Ab Klink, kersverse minister van Volksgezondheid. Klink was waarschijnlijk degene die het meest bij zichzelf bleef bij het kruisverhoor van het journaille. Met een bewonderenswaardige onbevangenheid antwoordde Klink op de vraag wat zijn grootste teleurstelling ooit was: “….Dat weet ik niet.” Chapeau!

Hip
Hipste vogel is waarschijnlijk de piepjonge (33) Camiel Eurlings, de nieuwe minister van Verkeer en Waterstaat. Het politieke dier vertelde dat hij het allemaal "knetterspannend" vindt en dat hij het als minister “retedruk” gaat krijgen. Ondanks zijn vocabulaire geeft Eurlings zelf aan dat “het jonge er wel snel af zal gaan." We zullen zien. Misschien valt het mee.

Inspiratie
Op inhoudelijke zaken werd mondjesmaat ingegaan. Verstandig, want hoeveel kun je immers zeggen als je ‘al’ zes uur in functie bent? Ze hebben in ieder geval netjes opgelet tijdens de mediatraining. Laten we hopen dat ze ook bereid zijn iets op te steken van hun voorgangers. Pieter Winsemius bijvoorbeeld. Een begenadigd communicator. In zijn laatste anderhalf uur in functie vertelde de minister van VROM bevlogen en met humor over de kracht van communicatie en positionering. Hij deed dit vanmiddag tijdens een inspirerende lunchbijeenkomst (op initiatief van Aedes, branchevereniging voor woningcorporaties), waarbij uw redactie overigens aanwezig was. Deze bijeenkomst was overigens het laatste optreden van de minister in functie. Winsemius maakte een mooie voorzet voor de avond van de beëdiging. Hij zei dat het na de beëdiging eigenlijk al duidelijk zou zijn wie op termijn de functie goed kunnen blijven bekleden. Dit zouden degenen zijn die in termen van ‘wij’ spreken. Mensen die doorhebben dat je in het werkproces in elkaar moet investeren. “Succes heb je samen, fouten maak je alleen”, aldus een inspirerende Winsemius.

Wie communiceert slim?
Als we kijken wie tot nog toe het meest in Winsemius’ favoriete profiel past, durf ik nog geen schot voor de boeg te nemen. In het avondvullende programma gooiden Klink, Plasterk, Eurlings en Gerda Verburg vooralsnog aardig hoge ogen. Op communicatief gebied zou ik ze -voor dit moment, want we weten hoe vluchtig de politiek kan zijn- een nette 7,5 geven. De overige ministers mogen eerst hun ambities vleugels geven. En vooral goed blijven opletten op mediatrainingschool. 

Voor wie ’t nog niet wist...

Financiën: Wouter Bos - met stropdas
Jeugd en Gezin: André Rouvoet - De Hoeksteen
Binnenlandse Zaken: Guusje ter Horst
Buitenlandse Zaken: Maxime Verhagen - “Eindelijk op Buitenlandse Zaken!”
Economische Zaken: Maria van der Hoeven - die het politieke reilen en zeilen al kent
Sociale Zaken: Piet Hein Donner - wát nou aftreden om een open deur!
Justitie: Ernst Hirsch Ballin - “Ik zou niet wéten welke andere ministerspost ik zou kunnen doen”
Integratie: Ella Vogelaar
Ontwikkelingssamenwerking: Bert Koenders - charmekanon II van de PvdA
Verkeer en Waterstaat: Camiel Eurlings - Fris en fruitig, wie weet voor hoelang?
Onderwijs: Ronald Plasterk - “Ik ga het lab missen, en de mensen daar.”
Defensie: Eimert van Middelkoop
Volksgezondheid: Ab Klink - “Ik zal blij zijn als de processen in ziekenhuizen sneller gaan”
VROM: Jacqueline Cramer - “als we negatief beginnen, kunnen we beter meteen stoppen" (mediales 2: “Uit Je Nooit Negatief Op Provocerende Vragen” sturen we haar graag toe)
Landbouw: Gerda Verburg