Van Waanzinnige Plannen en knagende vragen
Gisteravond was zo'n avond met cadeaus. Een goede presentatie door kinderboekenschrijver Marcel van Driel; hij vertelde over zijn eigen 'Waanzinnige Plannen' en over hoe deze te realiseren. Een leuk, interactief geheel. Marcel stelde ons enkele vragen waar we onderling ook over moesten discussiëren. Best een uitdaging, want het onderwerp was (uiteraard) jouw eigen waanzinnige plannen. Visual storyteller / fotografe Else Kramer (je gaat nog veel meer over haar horen de komende tijd, wat ik je brom) organiseerde de avond in haar mooie, ruime studio. Ook vertelde ze over haar eigen wilde plannen. En over goede fotografie. De veranderende beeldcultuur. Stoer. Fijn, met leuke mensen (enkele usual suspects uit het social medianetwerk, maar ook frisse nieuwe gezichten) en smakelijke hapjes. En mooie inhoud dus...hoe tof kan het worden? Overigens: Marcel was goed in het geven van de presentatie. Aanrader voor events waarbij je de aanwezigen een aansporing wil laten krijgen. #tipdujour
Het was goed om sommige Waanzinnige Plannen van anderen te horen (en soms verhelderend om ze juist niet te horen), en om te zien dat de meesten zich toch vaak laten afremmen door eigen 'hang ups' of door invloeden van buitenaf. Die zijn mij natuurlijk ook niet vreemd. Toch ben ik ook blij dat ik af en toe die invloeden lang genoeg koest kan houden om toch mooie plannen te realiseren. Bijvoorbeeld het ontstaan van WeesWijzer.nu. En mijn boek 'Zo, nu ben je wees'. En de eerste e-learning Leergang Online Communicatie & Social Media ter wereld. Social Value 2011 en 2012. En zo. Plannen zijn er altijd. Maar een paar ervan voer ik maar uit. Of ik dat vervelend vind? Tja, als ik wat meer uren in een dag zou hebben en navenante energie, zou ik wel nog meer doen.
Ik accepteer wat ik niet kan veranderen en verander wat ik niet kan accepteren, is mijn motto dan maar. Staat overigens ook in Marcel van Driel's boek 'Waanzinnige Plannen! - en hoe ze te realiseren'. Heb ik natuurlijk meteen een (gesigneerd) exemplaar van gekocht. Heb het doorgebladerd en hier en daar al hoofdstukken gelezen.
Het is een aansprekend boek, vlot geschreven en de cases erin spreken ook tot de verbeelding. Een aantal ervan (en degenen die de plannen hebben gerealiseerd) ken ik al. Bijvoorbeeld de geweldige Els ten Napel, die voor haar gezondheid naar Texel is verhuisd. Ze heeft er veel voor moeten doen en laten. Maar het is haar gelukt! En Patz van der Sloot, die met CircusPatz geweldig mooie verhalen ontwikkelt, boeken uitgeeft en een bijzonder verhalenlaboratorium heeft... Plannen en uitvoerders te over dus.
Marcel van Driel stelde mij ook enkele knagende vragen, waar ik even goed over na moest denken. Daar kwam dit vraaggesprek uit. In het stuk ga ik in op hóe ik mijn plan heb uitgevoerd. En tja, ik ben er ook nog niet helemaal klaar mee: maar de eerste fase is een feit. En dat is fijn. Nu de rest nog. *beste beentje voor zet* Je kunt er ook meer over zien op Marcel's Facebookpagina.
En dat gebeurde gisteren allemaal aan de prachtige Maas...