Inspiratie door voorproefje van de beleving

In februari had ik het grote geluk om zowel naar New York als Parijs te mogen reizen. New York voor een zakelijke reis i.v.m. Social Media Week. Parijs was een privéreis: mijn jongste nichtje werd achttien jaar, en als #trotsetanteJo was ik dan ook erg gelukkig dat ik haar op sleeptouw mocht nemen naar de City of Lights. Wat heeft dit met werk te maken, zul je denken...wel, houd eventjes vol. Ik kom er zo op. Buiten alle pret en jolijt met lieve nicht heb ik me namelijk ook werkelijk staan vergapen aan de schitterende etalages. Nu kende ik die al wel, ben wel vaker in Parijs geweest. Toch was deze keer anders. Ik werd gegrepen door andermans belevingswereld. Die van mijn nichtje, maar misschien wel even belangrijk...

Ik liep langs een Parijse stoffenwinkel. De meest schitterende stoffenwinkel die ik ooit had gezien. Nu kennen we in Nederland ook het fenomeen 'stoffenwinkel'. Menig zelfklussende naaimachinebezitter struint met enige regelmaat door zo'n shop. Je ziet een stapel rollen liggen, trekt er eentje tussenuit, twijfelt even, legt de rol terug of wordt op slag verliefd en grist een schaar van de tafel. Hier en daar staat een paspop met een vrolijke bloemetjesdoek om de schouders geknoopt en een opgespelde rok. Prima, niks mis mee, maar niets nieuws onder de zon. Via internet (op Spoonflower) kun je ook stoffen kopen, sterker nog, je kunt je eigen dessin uploaden en dan wordt dit speciaal voor jou per meter gedrukt op een stoffenkwaliteit van jouw keuze en naar je verscheept. Je kunt ook andermans dessins bekijken, beoordelen én bestellen. Te gek, mijn ijsbaanjurk (#droom) gaat er zeker nog eens komen. Mét mijn eigen dessin. The sky is the limit. Maar even terug naar deze Parijse in real life experience. Deze winkel in Parijs was écht anders. Niet omdat het pand nu zo extraordinaire was (en naar mijn weten twitteren ze ook niet, haha), maar wel hoe de stoffen werden gepresenteerd in de etalage. Je kreeg een voorproefje van wat je kon maken met de stoffen. Door zeer geraffineerd en sophistiqué de stoffen op de paspoppen te prikken voelde je bij wijze van spreken de creatie al op je eigen lijf hangen. Ge-ni-aal.

Het geniale van deze etalage, hoe schijnbaar sober ook, is dat je werkelijk een voorproefje van de ervaring krijgt. En dan niet het soort ervaring die bepaalde merken proberen over te dragen door een mooi mens te laten zien of te refereren aan iets anders, maar werkelijk een voorproefje wat JIJ hiermee zou kunnen doen. En dat is eigenlijk een hyperpersoonlijke benadering die - wat mij betreft - bijdraagt aan welbevinden. Enerzijds de wens om het gesuggereerde ontwerp te willen dragen, anderzijds ook de behoefte om meer te ontdekken van de belevingswereld van de winkeleigenaren. Én niet te vergeten de wetenschap dat wat jij uiteindelijk met de stof doet of laat doen, absoluut uniek is. Niemand anders op de wereld draagt wat jij draagt. Het prikkelt de inspiratie. Want als er nu al zulke creaties aan de pop hangen (dat bovensplitje onder de hals van de middelste jurk! Briljant!), wat belooft dat dan voor de stoffen die nog op rollen liggen in de winkel? Het zegt namelijk veel over de ware kunst van de verbeeldingskunst van de eigenaren en hun adviesvaardigheid. Hun etalagekunsten tonen hun métier, hun oog voor couture en kwaliteit en de kunst dit te vertalen naar klanten. Zodat een ieder er iets unieks mee kan. Uiteindelijk loopt iedereen met iets anders rond. Uniek, maatwerk...door verbeelding. Hoe gaaf is dát?

In mensen geloven
De reden dat dit me zo greep was dat ik op eenzelfde manier mijn kennis probeer te verbeelden. Van oudsher al vanuit mijn studie Grafisch Ontwerpen aan de Academie van Beeldende Kunsten in Rotterdam (toen al met passie voor internet), en vandaag de dag door mijn presentaties in 't land, mijn blogartikelen, mijn adviezen aan klanten...en door mijn Leergang Online Communicatie & Social Media voor communicatieprofessionals. Ik probeer op persoonlijke wijze de kennis over te dragen. Soms met een grap, soms met een taaie opdracht, soms met een informatieve video. Ik geloof in de prikkelende werking van afwisseling. En ik geloof in mensen. Al struinend over de Parijse boulevards besprak ik met mijn (zich nog in werkland oriënterende) nichtje mijn Leergang Online Communicatie & Social Media en mijn andere werkzaamheden. Ze vroeg me: "Maar krijgt iedereen dan dezelfde opdrachten, video's en vragen? Is dat nou zo uniek?". Vond ik wel een goede vraag van haar. Ik antwoordde: "De cursisten zeggen soms: 'Als ik de video's kijk, is het net alsof je bij mij aan tafel zit. Gezellig eigenlijk. En nog leerzaam ook. In alle veiligheid van mijn huiskamer, kantoor of zelfs de trein leer ik meer.' Dat doet me goed om te horen, want dat betekent dat iedereen het op zijn of haar eigen unieke manier ervaart. En er dus gemakkelijker iets mee kan. En iedereen gebruikt zijn eigen website of specifiek project. Dus ja...toch altijd maatwerk en best uniek eigenlijk..." Tja. Ik kan er natuurlijk wel veel over zéggen, maar veel liever laat ik zién waarom het zo fijn is om met anderen te leren, creëren en delen. Dus dat doe ik dan ook. In dat kader trakteer ik a.s. vrijdag, als Eos Online Communicatie officieel vijf jaar bestaat op een leuke verrassing... Stay tuned! :-)