Spreken op TEDxDelft: let's make things bèta

Misschien ken je het fenomeen TED talks. Misschien ook niet. Op TED.com en op YouTube vind je legio korte, inspirerende presentaties, gegeven door mensen over de hele wereld. Ik denk dat de meeste TED- en TEDx-performers best nerveus waren voor hun talk. En dat ze het erg goed voorbereid hebben. Omdat ze een boodschap te melden hebben waarvan ze wensen dat veel mensen die horen. Op 27 februari a.s. mag ik op TEDxDelft een presentatie geven. Sinds mei 2014 zoemt en dwarrelt de inhoud van de speech door mijn hoofd. En sinds 5 januari mag de wereld het ook weten. Het was eigenlijk wel fijn dat ik er een tijd in de luwte over na kon denken. Zonder verwachtingen van buitenaf. En het is een bijzonder proces. Ik schrijf, schaaf en leer belachelijk veel in korte tijd. 

"Als je niet bang bent, kun je ook niet dapper zijn."
 

Dit credo helpt me bij het voorbereiden van mijn TEDxDelft talk. Want natuurlijk is het spannend. Ik mag dan honderden speeches en presentaties hebben gegeven, maar TEDx is toch iets anders. Wie me een klein beetje kent, weet dat ik soms lang van stof kan zijn. En dat ik enthousiast actualiteiten in mijn presentaties verwerk. En dat ik grapjes maak tussendoor. Zo ben ik. Maar zo is TEDxDelft niet. Want je krijgt een keiharde tijdslimiet. En actualiteiten zijn snel oude koek. En 'onze' grapjes worden niet altijd over grens begrepen. En dat is maar goed ook. Want het dwingt me om écht de kern te raken. Zonder omwegen. Het dwingt me om het publiek en de inhoud centraal te stellen. Ieder woord. Het dwingt me om een andere manier van presenteren te laten zien.  

Echt creatieve resultaten krijg je pas je beperkingen opgelegd krijgt. 
 

Dat leer ik andere professionals ook in mijn trainingen over creativiteit in online cases: beperk jezelf in scope, doelgroep e.d., en vind the sweet spot. En doe het daar mee. En nu walk ik the talk. Er zijn tal van boeken geschreven over het geven van TED talks. Ik zit al maanden met mijn Kindle in de metro, wanneer ik tussen huis en kantoor pendel. En er zijn veel blogs, websites en video's gemaakt over dit onderwerp. Wat me opvalt, is dat er grofweg twee categorieën zijn in TED sprekers: degenen die zich conformeren aan speech formats die zich hebben bewezen in vele TED talks, en degenen die hier weloverwogen van afwijken, maar niet zonder eerst het format te hebben uitgeprobeerd. Dat vind ik gaaf. Want als je écht naar de inhoud en naar je boodschap kijkt, dan groei je vanzelf (nou ja, vanzelf...) toe naar een modus die bij je past. Als je niet iemand bent van toeters en bellen en stroboscooplampen op theatervloeren, dan doe je dat niet. Als je woorden genoeg zijn, gebruik je alleen woorden. Als een Powerpoint alleen zou afleiden van je boodschap en van jou, dan laat je die achterwege. En als een attribuut juist wél van toegevoegde waarde is, gebruik je 'm wél. Ik ben geneigd in dit kader naar Coco Chanel te luisteren (in andere kaders trouwens ook ;-)), die ooit zei: 

"It is always better to be slightly underdressed."
 

Als je geneigd bent én die rode jurk én die oorbellen én die armband én die ketting te dragen, laat dan in ieder geval één van deze zaken weg. Zo is het ook met speeches, denk ik. Als je geneigd bent én een Powerpoint te gebruiken én een theatershow op te voeren én als je verwacht dat men dan nog ieder woord onthoudt wat je zegt als je 5 keer van je rode draad af raakt door je toffe grappen...wees dan selectief en laat iets weg.

Nou ja. Dat dus. We werken eraan! En ik ben erg dankbaar voor de paar mensen in mijn directe omgeving die me van bruut advies en feedback voorzien. Daar wordt het namelijk beter van. Want al ben ik van nature een 'loner'...je kunt niet alles in je eentje. En ik koester de wijsheid en het oordeel van de bijzondere mensen om me heen. Het oefenen van de presentatie maakt me nederig. Zo stond ik zaterdagavond in mijn huiskamer (ik woon begane grond) met mijn iPad te reciteren. Stonden er ineens buren naar binnen te kijken, te wijzen en te lachen. Tsja. Ook dat hoort erbij. 

Ik ben blij dat het team van TEDxDelft het zo goed aanpakt. Er zijn goede faciliteiten voor de sprekers beschikbaar, zodat we puur voor de kwaliteit kunnen gaan. We kunnen profiteren van de talenten van de professionals in het team. En dat is mooi. Petje af voor de organisatie. 

Het samenstellen van een TEDx talk is echt een best ingewikkelde puzzel en vergt veel van een spreker. Veel factoren komen samen, op het gebied van schrijven, emotie, vaardigheid, houding, timing...en nog zoveel meer. Ik ben normaliter nooit zenuwachtig voor een presentatie. Nu wel. Ik zou bijna zeggen: gelukkig maar. Zenuwen zijn een indicatie dat je iets spannends en nieuws leert en doet. Dat je leeft. It's a steep learning curve. Let's goooo!