Crossmedia is the message
'Crossmedia' is toch wel hét buzzword van 2008. Nu ja, op Twitter na, misschien. Iedereen in marketing- en communicatieland heeft het over crossmediaal communiceren. En terecht. Want crossmedia is geen hype. Het is een volwassen benadering van ons vak.
Het iMMovator Cross Media Network (organiseert leuke bijeenkomsten, ik ga er wel eens naartoe) omschrijft crossmedia als volgt: "De crossmediasector is de sector die
producten en diensten levert op het gebied van beeld, geluid en data
met gebruikmaking van radio, televisie, internet, mobiel, print en
events in een cross-sectoraal verband." Je maakt gebruik van diverse media om je boodschap zo goed mogelijk te verspreiden, richting de juiste doelgroep. De 'nieuwe media' zijn al lang niet nieuw meer, en zijn onlosmakelijk en naadloos verbonden aan het volledige medialandschap. Het nieuwe eraan (te weten web 2.0) is iets waar de gevestigde mediaorde nog een beetje aan moet wennen. Maar ook dat komt. Paul Witteman gaf gisteren nog aan bij DWDD dat hij het goed vindt dat (bijvoorbeeld) burgerjournalistiek vrij baan krijgt (en neemt). Nu gaf hij zelf een voorbeeld waar ik zelf niet zo gecharmeerd van ben, maar in principe is dat een kwestie van smaak. En daar valt (voor het gemak vandaag) niet over te twisten. Het principe 'sociale media' en de lardering ervan in het medialandschap is een enkele reis. Er is geen weg terug.
Maar goed, crossmedia is niet hetzelfde als web 2.0 en burgerjournalistiek. Er is (ik citeer Indira Reynaert) sprake van crossmedia indien er een kruisbestuiving bestaat van verschillende media zoals theater, film, televisie, radio, print media, games, mobiele devices en live evenementen, ten behoeve van een communicatiedoelstelling." De verbindende factor, 'het verhaal', tussen de media vormt crossmedia.
Marshall McLuhan is tijdloos
"The medium is the message", stelde de Canadese filosoof Marshall McLuhan begin jaren '70 (!). Zijn toelichting hierop (the form of a medium imbeds itself in the message, creating a symbiotic
relationship by which the medium influences how the message is
perceived, creating subtle change over time) is in onze tijd, bijna veertig jaar later, misschien nog wel actueler dan destijds. In ons huidige complexe, fascinerende, verwarrende en immer uitwassende mediapalet blijkt het waar. Kijk maar eens naar de huidige manier van politiek bedrijven. Gisteren werd in DWDD gezegd: "Als een minister de media niet uiterst bedreven is in het omgaan met de media, moet ze haar functie verlaten." Twintig jaar geleden had niemand dat gezegd. Sterker nog, niemand had het bedácht. Twintig jaar geleden ging het misschien ietsje meer over...inhoud en beleid. Wonderlijk, hoe snel de tijd verandert. Vind ik het slecht? Nee. Vind ik dat kwaliteit altijd prioriteit zou moeten krijgen? Ja. Geef een minister een mediatraining. Als de inhoud goed is, zal dat blijken. In onderstaand filmpje (niet actueel, wel tijdloos) vertelt Marshall McLuhan dat wát presidentskandidaten zeggen, volstrekt irrelevant is. Benieuwd? Bekijk het filmpje.
Goede voorbeelden
Succesverhalen van crossmedia zijn er genoeg te noemen. Ik ga ze niet toelichten: ik nodig iedereen uit via onderstaande links op crossmedia-avontuur te gaan. Ken je nog veel betere voorbeelden: ik hoor ze erg graag!