Zeven miljoen Peter R.-zappers

Maar liefst zeven miljoen (7.000.000!) kijkers trok het programma van Peter R. de Vries gisteren. Dat is veel. Dat is heel veel. Dat is pakweg half Nederland. Ik denk dat koninklijke huwelijken, 9/11 en Open het Dorp bij elkaar nog niet zoveel kijkers hebben verzameld. Het komt uiteraard door het uitgekiende media-apparaat van Peter R. Het is natuurlijk hartstikke slim om veel feiten, technische snufjes, een saus emotie en een aantal cruciale tv-stations te combineren. Timing is alles: Peter R. de Vries heeft uiteraard niet voor niets een persbericht al op donderdag verstuurd. Hij had vier dagen lang de wereld in zijn greep. Succes gegarandeerd.

Nou ja, ik vind het ook super dat de zaak in grote lijnen is opgelost. De manier waarop dat wereldkundig gemaakt wordt, is enerzijds goed voor te stellen, maar anderzijds...ik weet het niet. Het deed me een beetje denken aan Bush, die trots "We got 'em!" riep. Begrijp me niet verkeerd: ik vind dat De Vries uitstekend werk heeft verricht. Er zijn talloze meisjes die verdwijnen en nooit terug gevonden worden. Meisjes die veranderen in een papieren dossier met een nummer erop. Zaken die nooit opgelost worden. Het is, vind ik, heel mooi dat iemand zijn tanden heeft gezet in het oplossen van deze zaak. Het is goed voor Natalee's moeder, voor het eiland Aruba, voor jonge vrouwelijke toeristen, en natuurlijk voor Peter R. en voor nieuwslezend Nederland. Bovendien wordt de (sensatie-)nieuwshonger van zappend Nederland gestild met deze nieuwe shot crimenieuws.

En oh jee, ik geef toe dat ik zelf ook om 21.30 naar het programma zapte. Er zijn denk ik verschillende soorten Peter R.-zappers: kijkers die altijd hun tv op SBS6 hebben afgestemd; kijkers die graag kijken naar ramp- en emotietelevisie, kijkers die nieuwsgierig zijn naar aanleiding van de media-aandacht die deze zaak heeft gekregen; Pauw en Wittemankijkers die het vervolg willen zien; sceptici en vakgenoten van Peter R. (Hoe Heeft 'Ie 'T 'M Geflikt?); kantoortijgers die op maandagmorgen willen kunnen meepraten naast de koffiemachine; en ja, natuurlijk heel Amerika. En dan hebben we ook nog de groep kijkers die het eigenlijk wanstaltig vindt dat zo'n zaak zo publiekelijk wordt uitgevochten, als ware het 't Delftse marktplein in 1584 (Balthasar Gerards werd gevierendeeld na de moord op Willem van Oranje). Maar diezelfde groep kijkers wil tóch weten wat er precies met het meisje Holloway is gebeurd, en voelt de emotie mee. Ik geloof dat ik bij de laatste groep hoor.

Ik weet dat Joran van der Sloot schuldig is aan enkele feiten, en dat sommige onderdelen niet helemaal helder zijn (Leefde Natalee Nog? Waarom Belde Hij Niet 911? Hij wist niet of ze nog leefde! Wat bezielt iemand om een slachtoffer in de oceaan te kiepen!? Bizar!). De toonzetting van Van der Sloot vond ik dan ook smakeloos, harteloos, gewetenloos, respectloos en arrogant (Ik dacht meteen: je zal het je zoon maar horen zéggen! Alsof 'ie een partijtje Risk heeft gewonnen!). En het feit dat hij onderdook tijdens het weekend van de uitzending, op een plek waar (volgens zijn oma) niemand hem zou kunnen vinden, is op zijn zachtst gezegd verdacht te noemen.

De uitkomst is wel wat frappant: Joran blijft vooralsnog op vrije voeten. Ik heb er niet een eenduidige mening over. Ik weet dat er beperkingen zijn aan wat het OM kan doen. En zij weten dat Joran dat ook weet. Kennis is macht. En de media zijn even machtig. Hoe zou Peter R. vanmorgen het ontbijtnieuws bekeken hebben?