Blog08 - Rockstars of the web

Aanstaande vrijdag is het een drukke blogboel in Amsterdam: dan vindt Blog08 plaats in Pakhuis De Zwijger. Ik ben ook van de partij. Ongeveer 2,5 jaar bestaat deze EosBlog nu. Ik deed anderhalf jaar geleden onderzoek in New York naar corporate blogging en heb inmiddels een aantal bedrijfsblogs in opdracht opgezet...en laat ik Schaatsreporter.nl, al vier jaar mijn blog over langebaanschaatsen, niet vergeten. Alle reden om andere bloggies op te zoeken. Share the fun!

Het belooft een inspirerende dag te worden. Er komen sprekers van over de hele wereld, er wordt live geblogd, er worden handige tips uitgewisseld en natuurlijk wordt er volop genetwerkt. No blog, no glory.



Nu ik het toch over mijn blogbestaan heb...het lijkt nog maar zo kort geleden dat ik voor het eerst blogde. Ik begon er eind 2003 mee. Ik schreef over van alles wat ik in de media tegenkwam en scheen er mijn licht op in korte columns. Helaas werd mijn eerste blog al snel gehackt. Vreselijk! Ik ben toen meteen van blogprovider veranderd. Na nog enkele experimenten (alweer een tijdje later, zie dat geweldige gebrek aan grafische opmaak! Zo charmant! De kleurstelling daarentegen was al wel helemaal goed!) besloot ik dan toch echt een eigen blog te starten met een specifiek thema: langebaanschaatsen. Dat was het begin van Schaatsreporter.nl, ongeveer vier jaar geleden. Er is veel gebeurd sindsdien! Schaatsreporter.nl begint volwassener te worden, maar verliest nimmer het plezier. Want waar het hart van vol is...loopt de blog van over.

Ik kwam een oude blogpost van mezelf tegen, gedateerd op 1 november 2004. Daags voor de - vorige - Amerikaanse presidentsverkiezingen. Dat is weer eens zo'n leuk voorbeeld van dat Google nooit iets vergeet. Laat ik 's gek doen...ik publiceer 'm nog een keer!

"Maandag 1 november 2004

The Day Before D-Day

Als een moordend spanningsveld worden de media bespeeld en bespelen de media burgers. Hollywood refereert aan oorlogsbeelden. Publieke en commerciële zenders schieten oorlogsfilms en moraliserende films de huiskamers in. Vurige, agressieve discussies decoreren de beeldbuis in actualiteitenrubrieken. Politiek extreme, contrasterende, uitspraken volgen elkaar op. Als kijker voel je de irritatie opborrelen en standpunten groeien...

Kerry of Bush. Voor een ieder een vraag, voor niemand een weet. Iedere specialist in verkiezingen tast in het duister. Behalve misschien....de oliebranche? Het nieuws van vanmorgen (onregelmatigheden met verkiezingsbiljetten in -nota bene- Florida) geeft een onheilspellend intuïtief gevoel over manipulatie. Als Florida, net als vier jaar geleden, rechtzaken aanspant om een democratisch verkregen verkiezingsuitslag te "herstellen" (lees: saboteren), is wederom een onrechtmatige zege voor het Republikeinse front een feit. De weg van eerlijkheid wordt niet meer bewandeld, lijkt irrelevant. Het is inmiddels een beproefd en effectief sobotagemiddel gebleken: juridische stappen om een rechtmatig verkregen Democratische zege te stoppen. Zou het deze keer wél goed gaan? Groeien we dan tóch evolutionair?

LEES VERDER...

De verkiezing én de uitslag is van invloed op alles, nu meer dan ooit. Vier jaar geleden waren er nauwelijks directe terroristische aanslagen. Vier jaar geleden was er nog nauwelijks polarisatie. Vier jaar geleden was er nauwelijks plaatsvervangende schaamte. Vier jaar geleden was er niet zoveel nationale - en internationale - angst. Voor vreemdelingen. Voor 'weapons of mass destruction'. Niet alleen in de Verenigde Staten spelen deze zaken. Ook in Nederland is de spanning te voelen. Vier jaar geleden was hier geen angst voor terroristische aanslagen. Vier jaar geleden was hier nog nauwelijks polarisatie. Vier jaar geleden was er nauwelijks plaatsvervangende schaamte. Vier jaar geleden was er niet zoveel nationale angst. Voor vreemdelingen. Voor 'weapons of mass destruction'.

En hopend, wachtend zitten we morgen voor de buis. Zou democratie dan toch nog bestaan?"

Wat zou ik begin november over de verkiezingscampagne van dit jaar bloggen?